معنی شربتدار در لغت نامه دهخدا

دارندۀ شربت، مسؤول شربتخانه. خادم که اقسام شربت در تحویل او است. (فرهنگ نظام). کسی که مرباها و آچارها را بسازد و انواع حلواها بپزد و آن را در عرف حال رکابدار گویند. (آنندراج) (بهار عجم) :، شربتی دارد لبش بهر دل بیمار من، مردم و رحمی ندارد ماه شربتدار من.، سیفی

معنی شربتدار در فرهنگ واژه مترادف متضاد

ایاغچی، ساقی، شربتدار

معنی شربتدار - جستجوی لغت در جدول جو

شربتدار

لغت نامه دهخدا

شربتدار

فرهنگ لغت هوشیار

شربتدار

فرهنگ واژه مترادف متضاد

شراب دار

کسی که متصدی امور مربوط به آبدارخانه و شراب نوشی پادشاهان و بزرگان بوده است، ساقی

فرهنگ فارسی عمید

شربت دار

خدمتکاری که شربت درست می کند و انواع نوشیدنی ها و لوازم شربت خانه به او سپرده می شود

فرهنگ فارسی عمید

اربودار

درخت گلابی، امرودبن

فرهنگ فارسی عمید

شربت تر

(شَ بَ تِ تَ)

کنایه از شربت لطیف و نفیس است. (بهار عجم) (آنندراج) :
چو دولاب کو شربت تر دهد
ازین سر ستاند از آن سردهد.
نظامی

لغت نامه دهخدا

شرابدار

(اِدْ دِ پَ)

شرابی. (دهار). ساقی. پیاله دار. (ناظم الاطباء) :
قیصر شرابدارت و چیپال چوبدار
خاقان رکابدارت و فغفور پرده دار.
منوچهری.
ندیمان خاص او را دستوری بود که نزدیک وی میرفتند همچنان قوالان و مطربانش و شرابداران. (تاریخ بیهقی). سارغ شرابدار به فرمان وی را برگشاد. (از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 144). وی در آنجا رفت با دو ندیم و کسی که شراب پیماید از شرابداران. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 516). دوجوان بودند یکی شرابدار عزیز و یکی خوان سلار. ایشان را آوردند به زندان. (قصص الانبیاء ص 75) ، شربت دار. (از ناظم الاطباء) : شرابدار ملک را یاد آمد که یوسف در زندان تعبیر خواب او چه کرد. (مجمل التواریخ و القصص)

لغت نامه دهخدا

اربودار

(اَ)

درخت امرود را گویند، چه اربو امرود است و دار، درخت. (برهان قاطع) (جهانگیری). امرودبن:
بر سرچشمه پای اربودار
لیس فی الدار غیره دیار.
لامعی.
رجوع به اربو شود، نوعی تره. بابونه. بهار. (تذکرۀ ضریر انطاکی). آن گلیست زرد خوش بو که آنرا گاوچشم خوانند. (منتهی الارب). ابن البیطار گوید: اربیان، بزبان سریانی نوعی از بابونج است که آنرا خام و پخته خورند و بیونانی آنرا بوفتالمن نامند و این همانست که بدو نام بهار دهند و ما در باب باء ذکر آن خواهیم آورد - انتهی

درخت امرود را گویند، چه اربو امرود است و دار، درخت. (برهان قاطع) (جهانگیری). امرودبن:
بر سرچشمه پای اربودار
لیس فی الدار غیره دیار.
لامعی.
رجوع به اربو شود، نوعی تره. بابونه. بَهار. (تذکرۀ ضریر انطاکی). آن گلیست زرد خوش بو که آنرا گاوچشم خوانند. (منتهی الارب). ابن البیطار گوید: اربیان، بزبان سریانی نوعی از بابونج است که آنرا خام و پخته خورند و بیونانی آنرا بوفتالمُن نامند و این همانست که بدو نام بهار دهند و ما در باب باء ذکر آن خواهیم آورد - انتهی

لغت نامه دهخدا

شربت دار

خدمتکاری که انواع شربت و شراب و آب در تصرف اوست

فرهنگ لغت هوشیار

شرابدار

چمانی (ساقی)، آبدار نوشاکدار متصدی شربت خانه متصدی آبدار خانه پادشاهان و بزرگان، شربت دار، ساقی

فرهنگ لغت هوشیار

شرابدار

ساقی

معنی شربتدار - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما