- شتاب
عجله و تندی در کار و حرکت، چالاکی و سرعت، (بن مضارع شتافتن) شتافتن
شتاب گرفتن: شتاب کردن، عجله کردن
شتاب گرفتن: شتاب کردن، عجله کردن
معنی شتاب - جستجوی لغت در جدول جو
- شتاب
جستن و خواستن امری پیش از وقت آن، عجله، دستپاچگی، تندی، تعجیل
- شتاب((شِ))
عجله، چالاکی
- شتاب
عجله
- شتاب
تسریع، تعجیل، تندی، سرعت، عجله
متضاد: درنگ، کندی
متضاد: درنگ، کندی
- شتاب
تسريعً
- شتاب
Acceleration, Hurriedness
- شتاب
accélération, hâte
- شتاب
aceleración, prisa
- شتاب
ускорение , спешка
- شتاب
Beschleunigung, Eile
- شتاب
прискорення , поспішність
- شتاب
przyspieszenie, pośpiech
- شتاب
加速 , 匆忙
- شتاب
aceleração, pressa
- شتاب
গতি বৃদ্ধি , তাড়াহুড়ো
- شتاب
تیزی , جلدبازی
- شتاب
การเร่ง , ความรีบร้อน
- شتاب
kasi, haraka
- شتاب
hızlanma, acele
- شتاب
加速 , 急ぎ
- شتاب
תאוצה , חיפזון
- شتاب
accelerazione, fretta
- شتاب
percepatan, terburu-buru
- شتاب
त्वरण , जल्दी
- شتاب
versnelling, haastigheid
- شتاب
가속 , 서두름
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ / اُ)
لغت نامه دهخدا
شتاب. (جهانگیری) (برهان). تعجیل. (برهان). عجله:
نشستند بر نرم ریگ کبود
به اشتاب خوردند چیزی که بود.
فردوسی.
که این باره را نیست پایاب اوی
درنگی شود شیر ز اشتاب اوی.
فردوسی.
یکایک رسن خواستند آن زمان
به اشتاب بستندش اندر میان.
فردوسی.
دو استاد سپاهانی به اشتاب
برون بردند جان از دست غرقاب.
عطار.
نقلست که او را دیدند که بنماز میدوید، گفتند: چه اشتاب است ؟ گفت: این لشکر که بر در شهر است منتظر من اند. گفتند: کدام لشکر؟ گفت: مردگان گورستان. (تذکره الاولیاء عطار).
سبح للّه میکند اشتابشان
تنقیۀ تن میکند از بهر جان.
مولوی.
نشستند بر نرم ریگ کبود
به اشتاب خوردند چیزی که بود.
فردوسی.
که این باره را نیست پایاب اوی
درنگی شود شیر ز اشتاب اوی.
فردوسی.
یکایک رسن خواستند آن زمان
به اشتاب بستندش اندر میان.
فردوسی.
دو استاد سپاهانی به اشتاب
برون بردند جان از دست غرقاب.
عطار.
نقلست که او را دیدند که بنماز میدوید، گفتند: چه اشتاب است ؟ گفت: این لشکر که بر در شهر است منتظر من اند. گفتند: کدام لشکر؟ گفت: مردگان گورستان. (تذکره الاولیاء عطار).
سبح للّه میکند اشتابشان
تنقیۀ تن میکند از بهر جان.
مولوی.
(بِ شِ)
لغت نامه دهخدا
بتعجیل و بزودی و بدون درنگی. (ناظم الاطباء) (شعوری ج 1 ورق 200). سراعاً. (ترجمان القرآن عادل بن علی) ، منسوبست به بشتنه. (سمعانی) (اللباب فی تهذیب الانساب). رجوع به بشتن و بشتنه شود
(شِ)
لغت نامه دهخدا
شتاب. شتابی کردن. شتاب کردن. و ظاهراً این صورت با این معنی در فارسی گویان هند متداول بوده است و در منتهی الارب بسیار دیده میشود. (یادداشت مؤلف). زود و جلد. به طور عجله. شتاب و زودی. (ناظم الاطباء). جد. دلهثه. شماص. عسجمه. فود. مشمشه. وزام. وشاک. وفز. وفض. هذلبه. همرجه. هملقه. (منتهی الارب)
