معنی شبوط در لغت نامه دهخدا

نوعی از ماهی باشد و آن در دجلۀبغداد و فرات بهم میرسد و زهرۀ او را در داروهای چشم بکار برند. نوعی از ماهی نرم بدن خردسر باریک دم گشاده میان بر شکل بربط. (از منتهی الارب). نوعی از ماهی باریک دم میان فراخ نرم بدن و خردسر. ج، شبابط و شبابیط. (از اقرب الموارد). گونه ای از ماهی استخوانی از خانوادۀ شبوطیان که در آب شیرین زیست کند. این ماهی در جلو دهانش دارای چهار رشتۀ آویزان در فک فوقانی به نام ریش است. بالۀ شنای پشتی آن در قسمت جلو دارای رگه های استخوانی قوی است. در گلوگاه وی سه ردیف زواید دندانی قرار دارد. گونه های مزبور در نیم کرۀ شمالی میزیند و برخی گونه هایش تا یک متر طول و بیست کیلوگرم وزن می یابند. (فرهنگ فارسی معین) :، ز دجله آرمت شبوط ماهی، چو از حلوان برۀ نوروزگاهی.، (ویس و رامین)

معنی شبوط در لغت نامه دهخدا

نام یکی از دستگاههای موسیقی است که شباهت به تنبور دارد و ایرانیان قدیم آن را بجای عود بکار میبردند و سبب تسمیۀ آن شبیه بودن این دستگاه است به ماهی شبوط و فقط فرقی که با عود دارد در آن است که گردن شبوط درازتر بود و دارای سه تار باشد و عرب در قدیم این دستگاه را به کار می برده است و اولین کسی که این آلت را به کار برد ’منصور زلزل’ نوازندۀ عود در قرن هشتم بوده است. (از الموسوعه العربیه ص 1074)

معنی شبوط در لغت نامه دهخدا

به معنی شَبﱡوط است. (منتهی الارب). رجوع به شبّوط شود

معنی شبوط در فرهنگ لغت هوشیار

سختباله ازماهیان دراروند رود به هم می رسد وزهره آن داروی چشمدرداست گونه ای ماهی استخوانی که از خانواده شبوطیان که در آب شیرین زیست کند این ماهی در جلو دهانش دارای چهار رشته آویزان در فک فوقانی بنام ریش می باشند. باله شنای پشتی آن در قسمت جلو دارای رگه های استخوانی قوی است. در گلوگاه وی سه ردیف زواید دندانی قرار دارد. گونه های ماهی مزبور در نیم کره شمالی می زیند و برخی گونه هایش تا یک متر طول و 20 کیلو گرم وزن می یابند

معنی شبوط - جستجوی لغت در جدول جو

شبوط

لغت نامه دهخدا

شبوط

لغت نامه دهخدا

شبوط

لغت نامه دهخدا

شبوط

فرهنگ لغت هوشیار

هبوط

فرود آمدن، به زمین نشستن مثلاً هواپیما فرود آمد، پایین آمدن

فرهنگ فارسی عمید

شطوط

شط ها، رودخانه های بزرگ، جمع واژۀ شط

فرهنگ فارسی عمید

شباط

از ماه های شمسی عربی پس از کانون دوم و پیش از آذار

فرهنگ فارسی عمید

شروط

شرط ها، الزام و تعلیق چیزهایی به چیزهای دیگر، قرارها، پیمان ها، جمع واژۀ شرط

فرهنگ فارسی عمید

شبیوط

(شِ بَ)

حصنی از اعمال ابدّه. (معجم البلدان).

لغت نامه دهخدا

شبیوط

(شِبْ یَ)

نام دژی است از اعمال أبده. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

ربوط

(رُ)

نام یکی از پاسگاههای بخش مرکزی موسیان شهرستان دشت میشان. هوای آن گرمسیر و سکنۀ آن فقط مأموران انتظامی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

دبوط

داروی پارسی است و بعضی اطباء او را بجای خیارشنبر استعمال کرده اند. (ترجمه صیدنۀ ابوریحان)

لغت نامه دهخدا

غبوط

(غَ)

ناقه ای که تا دست بر پشتش نزنی فربهی از لاغری وی معلوم نشود. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

غبوط

(غُ)

جمع واژۀ غبط. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

شیوط

(تَ)

شیط. (منتهی الارب). شیاطه. (ناظم الاطباء). رجوع به شیط و شیاطه شود

لغت نامه دهخدا

سبوط

(تَ ثُ)

فروهشته گردیدن موی. (منتهی الارب). ضد جعد. (اقرب الموارد). فرخالی

لغت نامه دهخدا

حبوط

(تَ تُ)

حبط در تمام معانی. باطل شدن. (ترجمان جرجانی) (منتهی الارب). باطل شدن کار. (دهار) (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). باطل شدن ثواب و عمل. باطل و ناچیز شدن ثواب و عمل. (صراح) (غیاث)

لغت نامه دهخدا

خبوط

(خَ)

فرس خبوط، اسپ که پای بر زمین زند. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). الخیل الذی یخبط الارض برجله. (از اقرب الموارد) (متن اللغه) (معجم الوسیط)

لغت نامه دهخدا

شبوی

(شَبْ بو)

منسوب است به شبویه نام اجدادی است. (انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

شبوطی

(شَبْ بو)

منسوب به شبوط. ج، شبوطیان. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

شبوطه

(شَبْ بو طَ)

یکی شبوط. (منتهی الارب). رجوع به شبوط شود

لغت نامه دهخدا

شروط

جمع شرط، پیمان، وفا بعهد

فرهنگ لغت هوشیار

شباط

ماه فوریه نام یکی از ماه های رومیان پنجمین ماه سال سریانی ماخوذ از نام یازدهمین ماه سال یهودیان که تقریبا بر آن منطبقاست. این ماه در 31 ژانویه تقویم رومی شروع می شود و شامل 28 روز است و در هر چهار سال یک روز کبیسه بدین روزها افزوده می گردد

فرهنگ لغت هوشیار

شبوطی

منسوب به شبوط، جمع شبوطیان تیره ایست از ماهیان استخوانی که نمونه آن شبوط است

فرهنگ لغت هوشیار

سبوط

فرو هشتگی موی، تپ کردن

فرهنگ لغت هوشیار

حبوط

باطل شدن

فرهنگ لغت هوشیار

شبول

گوالیدن درکودکان

فرهنگ لغت هوشیار

شطوط

جمع شط، شهرودان و دور شدن، سخت گرفتن، ستم کردن رود بزرگ که وارد دریا شود، جمع شطوط

فرهنگ لغت هوشیار

شبور

سریانی تازی گشته گاودمب شیپور، نوعی ساز که می نوازند مهره ترسایان. نای رویین نفیر، جمع شبابیر

فرهنگ لغت هوشیار

هبوط

فرود آمدن از بالا، نازل شدن

فرهنگ لغت هوشیار

شبوب

فروزینه، گوسفندجوان گاوجوان، آراینده، نیرودهنده

فرهنگ لغت هوشیار

هبوط

((هُ))

فرود آمدن

فرهنگ فارسی معین

شبور

((شَ بُّ))

نای رویین، نفیر، جمع شبابیر

فرهنگ فارسی معین

شبور

((شَ))

شیپور

فرهنگ فارسی معین

شباط

((شُ))

پنجمین ماه سال سریانی مأخوذ از نام یازدهمین ماه سال یهودیان که تقریباً بر آن منطبق است. این ماه در 31 ژانویه تقویم رومی شروع می شود و شامل 28 روز است و در هر چهار سال یک روز کبیسه بدین روزها افزوده می گردد

فرهنگ فارسی معین

معنی شبوط - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما