معنی شاف در لغت نامه دهخدا

پنبه که بدارو ترکرده بر چشمان نهند دفع رمد را، (شرفنامۀ منیری)، دارویی که بمیل در چشم کشند، (آنندراج) :، تیره چشمان روان ریگ روان را در زرور، شاف شافی هم ز حصرم هم ز رمان دیده اند،، خاقانی،، باد چو باد عیسوی گرد سم براق او، از پی چشم درد جان شاف شفای ایزدی،، خاقانی،،، شافه، شیاف، مخفف شیاف، چیزی را که بطریق میل کوچک سازند و داروها بدان مالند و جهت معالجه در دبر کنند، (آنندراج)، در تداول عامۀ فارسی زبانان، شافه که بخود برگیرند، رجوع به شافه و شیاف شود،، - شاف ابیض، دارویی از برای چشم، (ناظم الاطباء)، شیاف ابیض، رجوع به شیاف ابیض شود:، چو مرهم بود پنبه داغ مرا، شد این شاف ابیض بچشمش دوا،، طاهر وحید (از آنندراج)،، - شاف احمر، شیاف احمر، نره، (ناظم الاطباء)، رجوع به شیاف احمر شود،، -، کنایه از ذکر و آلت تناسل:، دیدۀ مقعدش مگر کور است، که همه سال با عصا باشد، وگرش نیست علتی همه شب، شاف احمر در او چرا باشد،، سپاهانی (از شرفنامۀ منیری)

معنی شاف در فرهنگ لغت هوشیار

پرزه چپانه دارویی است که در چشم استعمال شود، دارویی جامد و مخروطی که آن را در مقعد گذارند تا موجب اجابت شکم گردد، جمع شیافات

معنی شاف در فرهنگ فارسی معین

شیاف، داروی چشم، داروی جامد و مخروطی شکلی که از طریق مقعد استعمال شود

معنی شاف - جستجوی لغت در جدول جو

شاف

فرهنگ فارسی عمید

شاف

لغت نامه دهخدا

شاف

فرهنگ لغت هوشیار

شاف

فرهنگ فارسی معین

شاف

فرهنگ گویش مازندرانی

شافه

شیاف، هر داروی جامد و مخروطی شکل که برای معالجه در مقعد داخل می کنند، شاف، فرزجه

فرهنگ فارسی عمید

شافی

درست، راست، قانع کننده، شفابخش، صحّت بخش

فرهنگ فارسی عمید

شافع

شفاعت کننده، خواهشگر

فرهنگ فارسی عمید

تشاف

(اِ کِ)

همه چیزی را گرفتن و استقصای آن کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، خوردن همه باقی آب را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). آشامیدن همه آنچه را که در خنور است. (اقرب الموارد) ، بردن فضل و فزونی چیزی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد). و در مثل گویند: ’لیس الری من التشاف’ و تشاف آن است که بیاشامد همه آنچه که در خنور است. مأخوذ است از شفافه و آن مانده است و معنی مثل این است ت که ’لیس من لایشتف لایروی’ یعنی نه هر که همه آنچه را که در خنور است نیاشامد، سیراب نگردد. چه گاه سیراب شدن بکم از این نیز دست دهد و این مثال را بخاطر قناعت کردن مرد آرند هر گاه به پاره ای از حاجت خود برسد، یعنی چنان نیست که حاجت تو آنگاه روا گردد که به همه آنچه خواهی برسی، بلکه هرگاه نصیب بیشتری از آن یافتی به آن قناعت کن. (مجمع الامثال). و در اقرب الموارد و المنجد مثال به نحو دیگری معنی شده است

معنی شاف - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما