معنی شاتانی در لغت نامه دهخدا

حسن بن علی بن سعید بن عبداﷲ شاتانی، ملقب به علم الدین، مردی ادیب و شاعر و فاضل بود، بنزد صلاح الدین یوسف بن ایوب آمد و صلاح الدین مقدم او را گرامی داشت، دانشمندان وی را مدایح بسیار گفته اند، در علم مبرز بود، در بغداد فقه شافعی را فراگرفت، از قاضی ابوبکر محمد بن عبدالباقی انصاری و ابومنصور عبدالرحمن بن محمد القزاز و ابوالقاسم اسماعیل بن محمد سمرقندی و دیگران سماع کرد، و گفته اند وی در آخر عمر از آن پس که بر وی حدیث قرائت کردند تغییر یافت، به سال 513 متولد گردید و در ماه شعبان سال 579 درگذشت، از ابن السجزی و ابن الجوالیقی ادب فراگرفت و به دمشق آمد ودر آن شهر مجلس وعظی بسال 531 برای او بر پا ساختند، (معجم البلدان)، و رجوع به زرکلی ج 2 ص 403 شود

معنی شاتانی در لغت نامه دهخدا

منسوب به شاتان. رجوع به شاتان شود

معنی شاتانی - جستجوی لغت در جدول جو

شاتانی

لغت نامه دهخدا

شاتانی

لغت نامه دهخدا

بستانی

باغبان، مربوط به بستان مثلاً گیاهان بستانی

فرهنگ فارسی عمید

اشکانی

اشک، لقب هر یک از پادشاهان سلسله اشکانی

فرهنگ فارسی عمید

شادانی

شادی، شادمانی، خوشحالی

فرهنگ فارسی عمید

شاهانی

انگور شاهانی، نوعی انگور

فرهنگ فارسی عمید

باستانی

قدیمی، دیرینه، تاریخی

فرهنگ فارسی عمید

بارانی

مربوط به باران مثلاً روز بارانی، کنایه از دارای اشک مثلاً چشم بارانی، دارای باران، لباسی که آب در آن نفوذ نمی کند و هنگام باریدن برف و باران بر تن می کنند

فرهنگ فارسی عمید

تاتاری

از مردم تاتار، تهیه شده به وسیلۀ قوم تاتار

فرهنگ فارسی عمید

شاهانی

منسوب به شاه، (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

شایانی

لیاقت، درخوری، سزاواری، شایستگی: تا بمنزلتی که امیدوار است برسد پس تمنای دیگر منازل کند که شایانی آن ندارد، (کلیله و دمنه ص 83)، بدگوهر ... تمنای دیگر منازل کند که شایانی آن ندارد، (کلیله و دمنه)، و چندانکه شایانی قبول حیات از این جثه زایل گشت برفور متلاشی گردید، (کلیله و دمنه)

لغت نامه دهخدا

شاهانی

نام قسمی انگور سیاه، (یادداشت مؤلف)، رجوع به شانی شود، قسمی انگور سیاه رنگ کشیده دانه و بیشتر خاص قزوین است، شانی، (در تداول مردم قزوین)،
- شراب شاهانی، نوعی شراب که از انگور موسوم به شاهانی یا شانی سازند،
، نام قسمی خرما در جیرفت، (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

شاوانی

انتساب است به شاوان که از قرای مرو است. (از سمعانی) (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

پاتانی

کشور یا مجموعه ای از امارات به شبه جزیره مالاکا در ساحل شرقی خلیج سیام و تابع دولت سیام، مساحت 12950هزار گز مربع، دارای صدهزار تن سکنه

لغت نامه دهخدا

شاذانی

حسین بن محمد بن حسین شاذانی، مکنی به ابوالغنایم، از اهل بغداد است وی از ابومحمد عبداﷲ بن یحیی بن عبدالجبار السکری سماع حدیث کرد، ابوالقاسم اسماعیل بن احمد سمرقندی از وی روایت حدیث کرده است، در رجب سنۀ 77 هجری قمری وفات یافت، (انساب سمعانی)
محمد بن احمد، از محدثین است، (ریحانه الادب)

لغت نامه دهخدا

شاتان

قلعه ای است به دیاربکر، (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

شادانی

شادی، آسودگی خاطر، شادمانی، بهجت، ابتهاج، استبهاج، سرور، مسرت، فرح:
بدان نامه بر شد که شادان بزی
که شادانی و خسروی را سزی،
فردوسی

لغت نامه دهخدا

شادانی

شادانی خواجه ابوبکر، رجوع به شاذانی و شاذان شود: ... نزدیک برودخانه گوری است از آن یکی از صحابه و مشهدی است از آن خواجه ابوبکر شادانی، (تاریخ گزیده ص 834 و 835)

لغت نامه دهخدا

شاذانی

منسوب به شاذان و آن نسبت اجدادی است، (انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

اشکانی

منسوب به اشک، جمع اشکانیان

فرهنگ لغت هوشیار

بستانی

پارسی تازی گشته بوستانی کاشته منسوب به بستان بوستانی: گیاه بستانی، باغبان

فرهنگ لغت هوشیار

باستانی

قدیمی کهن. یا آثار باستانی. آثار و ابنیه قدیمی و تاریخی اشیا عتیقه

فرهنگ لغت هوشیار

باتاوی

تو سرخ

فرهنگ لغت هوشیار

خاقانی

منسوب به خاقان سلطانی

فرهنگ لغت هوشیار

داستانی

منسوب به داستان. قصه یی روایی اساطیری، مقابل تاریخی: جمشید پادشاهیست داستانی

فرهنگ لغت هوشیار

تحتانی

زیرین و زیری

فرهنگ لغت هوشیار

تاتاری

منسوب به تاتار از مردم تاتار، زبان تاتاران. یا اسب تاتاری. اسبی که در زمین تاتار نشو نما کند، اسب تیز رو. یا مشک تاتاری. مشکی که از بلاد تاتار آورند و آن بسیار نیک است

فرهنگ لغت هوشیار