معنی سیری در لغت نامه دهخدا

جرفادقانی. مردی خوش طبع و در مراتب نظم قدرتی تمام داشته و در خدمت امام قلیخان حاکم فارس بسر میبرد و در هزالی اشعار نیکو دارد:، لب بر لب معشوقه نه و سینه به سینه، کز کام گذشتن روش عهد قدیم است.، مولانا سیری قطعه ای گفته و به میرزا فصیحی فرستاده و در سفر حجاز وفات یافته. این قطعه از اوست:، ای آنکه ببازار سخن طبع منیرت، بگشوده بهم چشمۀ خورشید دکان را، بیتی ز تو افتاده در افواه خلایق، کآن بیت دهد چاشنی قند دهان را، لیک اهل نفاقش بهم از روی تمسخر، گویند که این بیت بلندی است فلان را.، (از آتشکدۀ آذر چ شهیدی ص 212).، رجوع به تذکرۀ نصر آبادی ص 269 و 270 شود

معنی سیری در لغت نامه دهخدا

سیرکننده. به مجاز، نظارگی. (آنندراج) (بهار عجم) :، تا سحر سیری مهتاب جمالش بودم، جامۀ صبر کتان بود نمی دانستم.، محمدسعید اشرف (از آنندراج)

معنی سیری در لغت نامه دهخدا

عدم رغبت به طعام و شراب، ضد گرسنگی و ضد تشنگی. پری و سرشاری. (ناظم الاطباء). مقابل گرسنگی. شبع:، ولیکن ازسر سیری بود اگر قومی، بتره بازفروشند من و سلوی را.، ظهیرالدین فاریابی.، ایزدتعالی گندم غذای (آدم کرد هرچند از وی میخورد سیری نیافت. (نوروزنامه).، یکی از حکما پسر را نهی کرد از بسیار خوردن که سیری مردم را رنجور کند. (گلستان).، از گلوی خود ربودن وقت حاجت همت است، ورنه هر کس وقت سیری پیش سگ نان افکند.، صائب.،، مجازاً، بی نیازی. استغناء:، بسا کسا که ندیم حریره و بره است، و بس کس است که سیری نیاید از ملکش.، ابوالمؤید بلخی.، نیابی همی سیری از کارزار، کمربند ببسیچ وسر برمخار.، فردوسی.، چگونه ست کز حرب سیری نیایی، چگونه که بر جای هرگز نپایی.، زینبی

معنی سیری در فرهنگ لغت هوشیار

عدم رغبت به طعام، پری و سرشاری

معنی سیری در فرهنگ واژه مترادف متضاد

اشباع، پررنگی، متضاد: گرسنگی

معنی سیری در فرهنگ جامع تعبیر خواب

سیری از آب بهتر از تشنگی بود و سیری از نان بهتر از گرسنگی بود. حضرت دانیال، اگر کسی خود را سیر بیند، دلیل کند بی نیاز گردد. اگر خویشتن را گرسنه و ضعیف بیند، دلیل است گناه و معصیت کند. بهتر آن است کسی خود را به حال اعتدال بیند، چنانکه نه سیر بود و نه گرسنه.