خار های فلزی سه پهلو که در جنگ ها بر سر راه دشمن ریزند خارخسک، گیاهی بیابانی شبیه بوتۀ هندوانه، با خارهای سه پهلو به اندازۀ نخود و شاخه هایی که بر روی زمین می خوابد، خنجک، خسک، حسک، سه کوهک، شکوهنج، سکوهنچ، جسمی
خار های فلزی سه پهلو که در جنگ ها بر سر راه دشمن ریزند خارخَسَک، گیاهی بیابانی شبیه بوتۀ هندوانه، با خارهای سه پهلو به اندازۀ نخود و شاخه هایی که بر روی زمین می خوابد، خَنجَک، خَسَک، حَسَک، سِه کوهَک، شِکوهَنج، سِکوهَنچ، جَسمی
گیاهی است با خار سپید دراز که چون خار آنرا برکنند شیر مانندی بیرون آید، یا درخت سمردراز. ج، سیال. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (فهرست مخزن الادویه). اسم هندی شقاقل است
گیاهی است با خار سپید دراز که چون خار آنرا برکنند شیر مانندی بیرون آید، یا درخت سمردراز. ج، سیال. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (فهرست مخزن الادویه). اسم هندی شقاقل است
خارخسک مانندی را گویند سه پهلو که از آهن سازند و بر سر راه دشمن و اطراف قلعه ها ریزند. (برهان) (آنندراج) (از فرهنگ رشیدی) : چو با جیش هومان درآویختند سیالخ بمیدان درون ریختند. فردوسی (از آنندراج). ، خارخسک. (برهان) (ناظم الاطباء)
خارخسک مانندی را گویند سه پهلو که از آهن سازند و بر سر راه دشمن و اطراف قلعه ها ریزند. (برهان) (آنندراج) (از فرهنگ رشیدی) : چو با جیش هومان درآویختند سیالخ بمیدان درون ریختند. فردوسی (از آنندراج). ، خارخسک. (برهان) (ناظم الاطباء)
سیاوخش. (برهان) : بگنجی که بد جامۀ نابرید فرستاد پیش سیاوش کلید. فردوسی. بر آنم که پور سیاوش تویی ز تخم کیانی و باهش تویی. فردوسی. سیاوش مرا همچو فرزند بود که با فر و با برز و اورند بود. فردوسی. آن خون سیاوش از خم جم چون تیغ فراسیاب درده. خاقانی. مدت عمر ار نداد کام سیاوش دولت کاوس کامکار بماند. خاقانی. خوانده باشی ز درس غمزدگان که سیاوش چه دید از ددگان. نظامی. رجوع به سیاوخش شود
سیاوخش. (برهان) : بگنجی که بد جامۀ نابرید فرستاد پیش سیاوش کلید. فردوسی. بر آنم که پور سیاوش تویی ز تخم کیانی و باهش تویی. فردوسی. سیاوش مرا همچو فرزند بود که با فر و با برز و اورند بود. فردوسی. آن خون سیاوش از خم جم چون تیغ فراسیاب درده. خاقانی. مدت عمر ار نداد کام سیاوش دولت کاوس کامکار بماند. خاقانی. خوانده باشی ز درس غمزدگان که سیاوش چه دید از ددگان. نظامی. رجوع به سیاوخش شود
فکر و اندیشه. (غیاث). اندیشمندی. (شرفنامه). فکر و اندیشه نمودن. (برهان) : ای مج کنون تو شعر نو از برکن و بخوان از من دل و سگالش و از تو تن و زبان. رودکی. سگالش بباید به هر کار جست سخن بی سگالش نیاید درست. ابوشکور بلخی. بشب رویی سگالشهای اعدا کلام اللیل یمحوه النهار است. ادیب صابر. زآن بزرگی که در سگالش اوست چار گوهر چهار بالش اوست. نظامی. ، دشمنی و خصومت کردن. (برهان) : کس بند خدایی بسگالش نگشاید با بند خدایی مچخ و بیهده مسگال. ناصرخسرو. سگالش خصمان در پرده کارگر تو آید. (مرزبان نامه). تا پدید آید سگالشهای او بعد از آن برماست مالشهای او. مولوی. ، سخن بدگفتن. (برهان) ، مشوره. (غیاث)
فکر و اندیشه. (غیاث). اندیشمندی. (شرفنامه). فکر و اندیشه نمودن. (برهان) : ای مج کنون تو شعر نو از برکن و بخوان از من دل و سگالش و از تو تن و زبان. رودکی. سگالش بباید به هر کار جست سخن بی سگالش نیاید درست. ابوشکور بلخی. بشب رویی سگالشهای اعدا کلام اللیل یمحوه النهار است. ادیب صابر. زآن بزرگی که در سگالش اوست چار گوهر چهار بالش اوست. نظامی. ، دشمنی و خصومت کردن. (برهان) : کس بند خدایی بسگالش نگشاید با بند خدایی مچخ و بیهده مسگال. ناصرخسرو. سگالش خصمان در پرده کارگر تو آید. (مرزبان نامه). تا پدید آید سگالشهای او بعد از آن برماست مالشهای او. مولوی. ، سخن بدگفتن. (برهان) ، مشوره. (غیاث)
فکر و اندیشه. (برهان) (انجمن آرا) : ای مج کنون تو شعر من از برکن و بخوان از من دل و سکالش از توتن و روان. رودکی (از سعید نفیسی ص 1022). سکالش چنان شد دو کوشنده را که ریزند صفرای جوشنده را. نظامی. ، متفکر و اندیشه مند بودن، خواستن، کارسازی کردن. (برهان). رجوع به سگال وسگالش شود
فکر و اندیشه. (برهان) (انجمن آرا) : ای مج کنون تو شعر من از برکن و بخوان از من دل و سکالش از توتن و روان. رودکی (از سعید نفیسی ص 1022). سکالش چنان شد دو کوشنده را که ریزند صفرای جوشنده را. نظامی. ، متفکر و اندیشه مند بودن، خواستن، کارسازی کردن. (برهان). رجوع به سگال وسگالش شود