معنی سگدست در لغت نامه دهخدا

چارپایی (اسب، استر، خر) که هر دو زانویش از یکدیگر جدا و دور باشد و مهره های زانویش نزدیک بهم و پیوسته چنانکه بهنگام راه رفتن برهم ساید دستهای وی را سگدست گویند. (فرهنگ فارسی معین)، میلۀ فلزی و بسیار محکم که رابط بین فرمان اتومبیل و چرخها است بدین ترتیب که وقتی میل فرمان میگردد بوسیلۀ چرخ دنده ای اهرم فرمان بحرکت درمی آید. اهرم فرمان حرکت را بوسیلۀ میل سگدست به سگدست منتقل میکند و سگدست نیز مستقیماً چرخ را به راست یا چپ منحرف مینماید. (فرهنگ فارسی معین)

معنی سگدست در فرهنگ لغت هوشیار

چارپایی (اسب استر خر) که هر دو زانویش از یکدیگر جدا و دور مانده باشد و مهره های زانویش نزدیک و به هم پیوسته چنانکه بهنگام راه رفتن بر هم ساید دستهای وی را سگدست گویند، میله ای فلزی و محکم که رابط بین فرمان می گردد به وسیله چرخ دنده یی اهرم فرمان به حرکت می آید اهرم فرمان حرکت را به وسیله میل سگدست منتقل میکند و سگدست نیز مستقیما چرخ را به راست یا چپ منحرف می نماید

معنی سگدست در فرهنگ فارسی معین

میله ای فلزی که حرکت را از فرمان به چرخ ها منتقل می کند

معنی سگدست - جستجوی لغت در جدول جو

سگدست

لغت نامه دهخدا

سگدست

فرهنگ لغت هوشیار

سگدست

فرهنگ فارسی معین

سردست

سرپنجه، پنجه، انگشتان دست

فرهنگ فارسی عمید

سگ دست

میلۀ فلزی در دنبالۀ فرمان اتومبیل که حرکت را از فرمان به چرخ ها منتقل می کند

فرهنگ فارسی عمید

گدست

وجب، فاصلۀ میان انگشت بزرگ و انگشت کوچک دست در حالی که تمام انگشت ها باز باشد، اندازۀ دست، وژه، بدست، پنک، شبر

فرهنگ فارسی عمید

سردست

(سَ رِ دَ)

حقیر، کم عیار. (غیاث) (آنندراج).
- متاع سردست و سردستی، کالای فرومایه. مأخوذ از کالا که کهنه فروشان بر دوش گذارند و بدست فروشند. (آنندراج) :
زلفی که منم تشنه لب موج شکستش
صد نافۀ چین است متاع سردستش.
مفید بلخی

لغت نامه دهخدا

سردست

(سَ دَ)

نام دهی از ولایت آذربایجان است. (از نزهه القلوب ج 3 ص 79)

لغت نامه دهخدا

سگست

(قَ زِرِهْ زَ دَ)

انقطاع و بی سگست به معنی بی انقطاع. (غیاث) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گدست

(گِدَ)

وجب، بدست، و آن مقداری است از سرانگشت کوچک دست آدمی تا سرانگشت بزرگ. (برهان) (آنندراج)