معنی سپرکش - جستجوی لغت در جدول جو

سپرکش

لغت نامه دهخدا

سرکش

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از موسیقیدانان دربار خسروپرویز پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

سرکش

گردنکش، یاغی، نافرمان، کنایه از توانا، قوی، زورمند، برای مثال منم سرکشی گفت از ایران سپاه / چو شب تیره شد بازماندم ز شاه (فردوسی - ۶/۴۲۶)، کنایه از سرافراز

فرهنگ فارسی عمید

سپرک

اسپرک، گیاهی علفی یکساله با برگهای دراز، گلهای زرد و میوۀ کپسولی که در رنگرزی به کار می رود، ورس، اسفرک، زریر

فرهنگ فارسی عمید

سترکش

(سُ تُ کِ)

برآشفتن، جلال باشد که در مقابل شکفتن و جمال است. (برهان). به معنی جلال است چه صفات جمال و هر چه در آن قهر و جبر باشد آن را صفات جلال گفته اند. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

پرکش

(پُ کِ)

عامیانه، بزودی و شتابان، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سورکش

(کَ)

نام محلی در درۀ کتول که در آنجا سروکش بومی است و جنگلی کوچک دارد. پایگاه و بوم این درخت نزد علمای فن مجهول بود تا در سال 1317 هجری قمریپرفسور گا او با جنگل کوچک آنرا در سروکش واقع در درۀ کتول یافت و اسم آن محل هم سورکش است. نام محلی در درۀ کتول. و موطن اصلی درخت سور (نوش) سورکش است. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

سپریش

(سِ)

همان اسپریس یعنی میدان. (رشیدی). رجوع به اسپریس و سپریس شود

لغت نامه دهخدا

سپرک

نام علتی است از قسم جوششی که بر روی طفلان و کودکان پدید آید سپر کوچک

فرهنگ لغت هوشیار