معنی سودی - جستجوی لغت در جدول جو

سودی

لغت نامه دهخدا

سوفی

(دخترانه)

حکیم

فرهنگ نامهای ایرانی

سوری

(دخترانه)

سرخ رو، نام دختر اردوان پنجم، گل سرخ

فرهنگ نامهای ایرانی

سوده

(دخترانه)

نام شهری در نزدیکی بغداد

فرهنگ نامهای ایرانی

سودا

(دخترانه)

عشق، سودا

فرهنگ نامهای ایرانی

سعدی

(پسرانه)

فرخندگی، خجستگی، سعد (عربی) + ی (فارسی)، لقب شاعر بزرگ قرن هفتم، مشرف الدین مصلح بن عبدالله شیرازی

فرهنگ نامهای ایرانی

سودن

لمس کردن، دست مالیدن، دست زدن به چیزی، پرماسیدن، بساویدن، پساویدن، بپسودن، ببسودن، پسودن، بساو، پرواسیدن، بسودن، پرماس، برماسیدن
سفتن، ساییدن، نرم کردن چیزی، کوبیدن

فرهنگ فارسی عمید

سغدی

مربوط به سغد، از مردم سغد، زبانی از شاخۀ زبان های هند و ایرانی که اکنون تقریباً از میان رفته است، برای مثال بریشم نواز آن سغدی سرود / به گردون برآورده آواز رود (نظامی۵ - ۹۵۱)

فرهنگ فارسی عمید

دودی

رنگ خاکستری تیره، به رنگ خاکستری تیره، معتاد به دخانیات یا مواد مخدر، ویژگی چیزی که آمیخته یا آلوده به دود شده یا به آن دود داده باشند مثلاً ماهی دودی

فرهنگ فارسی عمید

لودی

جوانمرد، باغیرت، رند، بی باک

فرهنگ فارسی عمید

بسودی

(بَ)

برزگر. دهقان. حشم دار. این کلمه در فرهنگ ها و متون فارسی به نسودی تصحیف شده است. بسودی از ریشه فشو اوستایی است بمعنی پرورانیدن چهارپایانست و مصراع فردوسی باید چنین ثبت و خوانده شود:
’بسودی سه دیگر گره را شناس’.
(از مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات فارسی، معین چ 1326 هجری شمسی ص 407). و رجوع به همین کتاب و همین صفحه شود

لغت نامه دهخدا

حسودی

(حَ)

بدخواهی. رشگنی. حسد:
کسی که غال شد اندر حسودی تو ملک
خدای خانه وی جای رحبه دادش غال.
عماره.
اگرچه حسودی ز هر در بود
برادر هم آخر برادر بود.
(یوسف و زلیخا)

لغت نامه دهخدا

زودی

زود بودن پیش از وقت مقرر بودن:) اگر تنها بودی کجا رفتی به این زودی (، سرعت شتاب

معنی سودی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما