معنی سوده در فرهنگ نامهای ایرانی

نام شهری در نزدیکی بغداد

معنی سوده در فرهنگ فارسی عمید

ساییده شده، نرم شده

معنی سوده در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان بوزی بخش شادگان شهرستان خرمشهر. دارای 746 تن سکنه. آب آن از رود خانه جراحی. محصول آنجا غلات، خرما. شغل اهالی زراعت، غرس نخل و گله داری و صنایع دستی عبا و حصیر بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

معنی سوده در لغت نامه دهخدا

آنچه از سودن بهم رسد چون سودۀ الماس و سودۀ آهن و سودۀ شنگرف و سودۀ صندل. (آنندراج). هر چیز نرم و مسحوق مانند سودۀ الماس و سودۀ صندل. (ناظم الاطباء) :، بوقت رفتنش از سیم ساده باشد جای، بگاه خفتنش از مشک سوده باشد گاه.، رودکی.، گرد راه و آفتاب معرکه نزدیک تو، خوشتر از گرد عبیر سوده و ظل ظلیل.، فرخی.، چون آهن سوده که بود بر طبقی بر، در زیر طبق مانده ز مغناطیس احجار.، منوچهری.، از نیاز ماست زر اینجا عزیز، ورنه زر با سنگ سوده همسر است.، ناصرخسرو.،، نیک کهنه شده و فرسوده. (ناظم الاطباء). نیک کهنه شده. (شرفنامۀ منیری) :، چنین تا برآید بر این هفت سال، میان سوده از تیغ و بند دوال.، فردوسی.، کسی کو بود سودۀ روزگار، نیابد بهر کارش آموزگار.، فردوسی.، جبه ای از خز نداشت بر تن چندانک، سوده و فرسوده گشت بر وی خلقان.، ابوحنیفۀ اسکافی.، یکتاست ترا جان و جسمت اجزا، هرگز نشود سوده چیز تنها.، ناصرخسرو.، لاغر و سست و پیر و فرسوده، سم و دندان او همه سوده.، مجد خوافی.،، سائیده. (صحاح الفرس). سائیده شده و سحق شده. (ناظم الاطباء) :، اگر خواهی که بوی خوش بیابی، بمشک سوده در باید رسیدن.، ناصرخسرو.، سود و زآن سوده شربتی برخاست، سرد و شیرین که تشنه را بنواخت.، نظامی.، و چهار درمسنگ بورۀ سوده. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)، کوفته، حک شده و محوشده، آغشته. (ناظم الاطباء)

معنی سوده در فرهنگ لغت هوشیار

ساییده شده لمس شده، کوفته سحق شده، خرد شده ریز شده سوده الماس، گداخته مذاب، آغشته باب، اندوده، فرسوده کهنه شده، حک شده، محو شده، سوراخ شده سفته، خرج شده، گرد و غبار