- سودخور (گُ سِ)
رباخور. (ناظم الاطباء) : دید یکی سودخور نامش لاوی نشسته. (دیاتسارون ص 52). با سودخوران وبا گنهکاران میخورد و می آشامد. (دیاتسارون ص 52)
معنی سودخور - جستجوی لغت در جدول جو
- سودخور ((خُ))
رباخوار
- سودخور
رباخوار، سودخوار، نزول خور
متضاد: سودده، نزول ده
متضاد: سودده، نزول ده
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است جزء دهستان دیزمار باختری بخش ورزقان شهرستان اهر. دارای 176 تن سکنه. آب آن از رود خانه گلو و چشمه. محصول آنجا غلات و سردرختی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)
سریعالاکل. که سریع و با شتاب خورد:
مراد آن به که دیر آید فرا دست
که هر کس زودخور شد زود شد مست.
نظامی
مراد آن به که دیر آید فرا دست
که هر کس زودخور شد زود شد مست.
نظامی
(خوَدْ / خُدْ خوَرْ / خُرْ)
لغت نامه دهخدا
آنکه غم خویش بکس نگوید تا تسکین یابد، آنکه تنها خورد. (یادداشت بخط مؤلف)
