معنی سودائی در لغت نامه دهخدا

مولانا سودائی در اول خاوری تخلص میکرده و در آخرمجذوب گشته و سر و پا برهنه در کوه و دشت میگشته و از مجذوبی باز چون عاقل گشته و سودائی تخلص میکرده، زیرا که طفلان محله او را سودائی میگفته اند و قصاید خوب او مدح بایسنقر است و این مطلع یک قصیدۀ اوست:، عنبرت خال و رخت ورد و خطت ریحانست، دهنت غنچه و دندان دُر و لب مرجانست.، و مولانا هشتاد سال زیسته. (از مجالس النفائس ص 192)

معنی سودائی در لغت نامه دهخدا

سوداگر. (غیاث) (آنندراج). تاجر. (آنندراج) :، ای عاشق جان بر میان با دوست نه جان در میان، نقش زر سودائیان با عشق خوبان تازه کن.، خاقانی.، سودائیان عالم پندار را بگو، سرمایه کم کنید که سود و زیان یکی است.، حافظ.،، دیوانه. مجنون. (آنندراج). صفراوی مزاج. عصبانی. تندخو:، دل سودائی خاقانی را، هم بسودای تو زر بایستی.، خاقانی.، ز دوری گشته سودائی به یکبار، شده دور از شکیبایی به یکبار.، نظامی.، که با این مرد سودائی چه سازیم، بدین مهره چگونه حقه بازیم.، نظامی.، من چو با سودائیانش مجرمم، روز و شب اندر قفس در می تنم.، مولوی.، وقتی دل سودائی میرفت به بستانها، بی خویشتنم کردی بوی گل و ریحانها.، سعدی.، لاابالی چه کند دفتر دانائی را، طاقت وعظ نباشد سر سودائی را.، سعدی.، دیشب گلۀ زلفش با باد همی کردم، گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودائی.، حافظ.،، عاشق:، ای در دل سودائیان از غمزه غوغا داشته، من کشتۀ غوغائیان دل مست سودا داشته.، خاقانی.، ای با دل سودائیان عشق ترا کار آمده، ترکان غمزه ت را بجان دلها خریدارآمده.، خاقانی

معنی سودائی - جستجوی لغت در جدول جو

سودائی

لغت نامه دهخدا

سودائی

لغت نامه دهخدا

سودائی

فرهنگ لغت هوشیار

سودابه

(دخترانه)

دختر زا، سود ده، از شخصیتهای شاهنامه، نام شاه هاماوران و همسر کیکاووس پادشاه کیانی

فرهنگ نامهای ایرانی

سوداگر

بازرگان، کاسب

فرهنگ فارسی عمید

سوداگری

کسب و تجارت

فرهنگ فارسی عمید

سرداری

سپهسالاری، فرماندهی سپاه، کنایه از ریاست ایل و طایفه
نوعی یقه، نوعی لباس مردانۀ بلند که پشت آن چین دار بود و روی لباس های دیگر می پوشیدند

فرهنگ فارسی عمید

سوخاری

برشته شده، نوعی نان خشک و برشته

فرهنگ فارسی عمید

بودایی

مربوط به بودا، پیرو بودا

فرهنگ فارسی عمید

سوداوی

کسی که سودا بر مزاجش غالب باشد، مالیخولیایی

فرهنگ فارسی عمید

سودانی

جمهوریی است شامل بخشی از آفریقای غربی فرانسه بوسعت 1204000 کیلومتر مربع و جمعیت آن 3300000 تن پایتخت آن ’باماکو’ و شهرهای مهم آن ’کایس’ تومبوکتو سیکاسو و ’سگو’ است، کشور مذکور شامل بخشی از صحرا در شمال و دره های فوقانی سنگال و نیجریه در جنوب میباشد، بومیان بیشتر مشغول زراعت ارزن، ذرت و برنج هستند و آبیاری بوسیلۀ سدهایی که در شعب رود نیجریه بسته اند صورت میگیرد، (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

دودائی

نام ایلی کرد، (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 57)

لغت نامه دهخدا

سودانی

شوذنیق، معرب سودنیق، نوعی گنجشگ، (فرهنگ فارسی معین) : عطارد دلالت کند بر کبوتر و سار ... و مرغ آبی و سودانی، (التفهیم)، رجوع به سودانیات وسودانیه شود، سودانیه، زرزور، (فرهنگ فارسی معین) (از ابن البیطار)، حبشی و سیاه، (آنندراج)،
منسوب بسودان، اهل سودان، از مردم سودان، (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

سوداوی

(سَ وی ی)

منسوب به سوداء: و قد یکون لخلط سوداوی و هو الاکثر و قد یکون لخلط بلغمی غلیظ. (قانون بوعلی سینا). و با تب ربع مردم از امراض سوداوی برهند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)

لغت نامه دهخدا

سوداگری

تجارت بازرگانی

فرهنگ لغت هوشیار

سوپاشی

ترکی شهربان

فرهنگ لغت هوشیار

سوخاری

نوعی نان شیرینی خشک و سبک

فرهنگ لغت هوشیار

سوهانی

عمل سوهان زدن و صیقل دادن چوب و فلز

فرهنگ لغت هوشیار

سوداگر

بازرگان تاجر

فرهنگ لغت هوشیار

سوزایی

قابلیت احتراق

فرهنگ لغت هوشیار

سندانی

منسوب به سندان، سندان گوش

فرهنگ لغت هوشیار

بودایی

پیرو آیین بودا. یا دین بودایی. دین منسوب به بودا

فرهنگ لغت هوشیار

سوداوی

خشکسر (مالیخولیایی) باد ارچه به وزن خشکسر بود از من به عیار چرب تر بود (خاقانی) منسوب به سوداء. کسی که در مزاج وی سودا غالب باشد، مالیخولیایی وسواسی، دیوانه مجنون. یامزاج سوداوی. مزاجی که در آن سودا غالب باشد

فرهنگ لغت هوشیار

سودایی

خشکسر (مالیخولیایی) باد ارچه به وزن خشکسر بود از من به عیار چرب تر بود (خاقانی) منسوب به سودا سوداوی

فرهنگ لغت هوشیار