معنی سهیبه - جستجوی لغت در جدول جو

سهیبه

لغت نامه دهخدا

سیبه

سیبا، دیواری که در سر کوچه، محله یا جای دیگر برای محافظت و جلوگیری از هجوم دشمن درست کنند

فرهنگ فارسی عمید

سهیله

(سُ لَ /لِ)

نوعی از خیمه. (غیاث) (آنندراج) ، اسم طعامی مصنوعی است. (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

سیبه

(بَ)

مأخوذاز ترکی... و آن خندقی باشد در پناه آن جنگ سازند. (غیاث) (آنندراج). دیواری از چوب و علف دور قلعه و شهر، چپر، سور. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به سیبا شود، گلوله ای بود از زر احمر که پادشاهان در دست غلطاندندی، چنانکه بعدها لخلخلۀ عنبرین به دست گرفتندی. (از الجماهر بیرونی ص 235) ، (اصطلاح ارتش) کتیبه. ستون. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

مهیبه

(مَهَْ یَ بَ)

آنچه سبب ترس است. هذا الشی ٔ مهیبه لک، آن چیز سبب ترس تو است. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

سهیکه

(سَ کَ)

نوعی از طعام. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ذهیبه

(ذُ هََ بَ)

مصغر ذهب. زرک. پارگکی زر

لغت نامه دهخدا

سقیبه

(سَ بَ)

ستون خیمه. (آنندراج) (منتهی الارب) (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

قهیبه

(قَ بَ)

مرغی است. (منتهی الارب). یک نوع مرغی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سبیبه

(سَ بَ)

جامۀ کتان تنک. ج، سبائب. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). پارۀ جامه. (مهذب الاسماء) ، یک دسته موی. انبوه درختان عضاه در جایی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سبیبه

(سَبَ)

موضعی است. (معجم البلدان) :
نظرت بجرعاء السبیبه نظره
ضحی و سواد العین فی الماء غامس.
ذوالرمه (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

سهبه

(سَ بَ)

چاه دورقعر. (آنندراج). چاه ژرف. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا