- سهد (سُ)
بیداری. (منتهی الارب) (آنندراج)
معنی سهد - جستجوی لغت در جدول جو
- سهد (سَ)
نیکو. (منتهی الارب) (آنندراج)
- سهد (تَ نَقْ قُ)
بیدار شدن. (منتهی الارب) (آنندراج). بیخواب شدن. (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی)
- سهد (سُ هَُ)
کم خواب تیزخاطر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). کم خواب. (بحر الجواهر)
- سهد
نیکو بیدارشدن بیداری کمخواب
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَ هََ)
لغت نامه دهخدا
نعت تفضیلی از سهاد. بیدارتر: هو اسهد رأیاً منک، او بیدارعقل تر است از تو. (منتهی الارب)
(مُ سَهَْ هََ)
لغت نامه دهخدا
بی خواب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج). بیدارکرده شده. (غیاث). بیدارشده. بیدار. بی خواب شده. (یادداشت مرحوم دهخدا) :
نوز نبرداشته ست مار سر از خواب
نرگس چون گشت چون سلیم مسهد.
منوچهری.
- مسهد کردن، بیدار کردن:
کردارۀ سلیم ترین با عدوی خویش
آن است کاین سلیم مسهد کند همی.
منوچهری
نوز نبرداشته ست مار سر از خواب
نرگس چون گشت چون سلیم مسهد.
منوچهری.
- مسهد کردن، بیدار کردن:
کردارۀ سلیم ترین با عدوی خویش
آن است کاین سلیم مسهد کند همی.
منوچهری
ظرفی باشد از چوبهای باریک و نیز طبقی که در آن میوه و گل می گذارند و آنرا تفت هم میگویند
کوش، تاب رنج، سختی، تاب و توان، فرجام -1 کوشیدن رنج بردن، کوشش رنج. توانایی کوشش
بیدار گشته، بیدار بیدار شده، بیدار: نوز نبرداشتست مار سر از خواب نرگس چون گشت چون سلیم مسهد. (منوچهری)
