دیوار، گودال یا برآمدگی خاک، سنگ یا شاخۀ درخت که سربازان هنگام جنگ برای خود درست می کنند و در پناه آن قرار می گیرند تا از تیراندازی دشمن آسیب نبینند، پناهگاه، جان پناه سنگر بستن: در امور نظامی ساختن سنگر، آماده کردن سنگر
دیوار، گودال یا برآمدگی خاک، سنگ یا شاخۀ درخت که سربازان هنگام جنگ برای خود درست می کنند و در پناه آن قرار می گیرند تا از تیراندازی دشمن آسیب نبینند، پناهگاه، جان پناه سنگر بستن: در امور نظامی ساختن سنگر، آماده کردن سنگر
خارپشت بزرگ تیرانداز که خارهای بلند ابلق دارد و آن ها را مانند تیر می اندازد، جوجه تیغی تشی، سیخول، زکاسه، سکاسه، رکاشه، اسگر، اسغر، سگر، پهمزک، پیهن، بیهن، روباه ترکی، کاسجوک، جبروز، قنفذ
خارپشت بزرگ تیرانداز که خارهای بلند ابلق دارد و آن ها را مانند تیر می اندازد، جوجه تیغی تَشی، سیخول، زُکاسه، سُکاسه، رُکاشه، اُسگُر، اُسغُر، سُگُر، پَهمَزَک، پیهَن، بیهَن، روباه تُرکی، کاسجوک، جَبروز، قُنفُذ
دهی است از دهستان قلعه دره سی بخش حومه شهرستان ماکو. دارای 399 تن سکنه. آب آن از رود خانه ساری سو. محصول آنجا غلات و بزرک. شغل اهالی زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)
دهی است از دهستان قلعه دره سی بخش حومه شهرستان ماکو. دارای 399 تن سکنه. آب آن از رود خانه ساری سو. محصول آنجا غلات و بزرک. شغل اهالی زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)
سیخول که خارپشت تیرانداز باشد یعنی خارهای خود را چون تیر اندازد. (برهان) ، سنگر، سنگر. حصار. قلعه بندی. (ناظم الاطباء) ، نیزۀ کوچک. (غیاث) ، سنگر به معنی حصار. قلعه بندی. گودالی که سربازان برای حفظ خود از گلوله های دشمن حفر کنند و از میان آن به تیراندازی یا دیدبانی مشغول گردند. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین). چیزی است که بر گرد لشکر یا خانه ها از خار و سنگ و توپ خانه و غیره ساخته مهیای جنگ باشند از عالم مورچال. (آنندراج). توده یا تپه و مانعی است که در حوالی شهر محصور در موقع حملۀ دشمن برمی آوردند. (قاموس کتاب مقدس)
سیخول که خارپشت تیرانداز باشد یعنی خارهای خود را چون تیر اندازد. (برهان) ، سَنگَر، سنگر. حصار. قلعه بندی. (ناظم الاطباء) ، نیزۀ کوچک. (غیاث) ، سنگر به معنی حصار. قلعه بندی. گودالی که سربازان برای حفظ خود از گلوله های دشمن حفر کنند و از میان آن به تیراندازی یا دیدبانی مشغول گردند. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین). چیزی است که بر گرد لشکر یا خانه ها از خار و سنگ و توپ خانه و غیره ساخته مهیای جنگ باشند از عالم مورچال. (آنندراج). توده یا تپه و مانعی است که در حوالی شهر محصور در موقع حملۀ دشمن برمی آوردند. (قاموس کتاب مقدس)
تگرگ، قطره های باران که در اثر سرد شدن ناگهانی هوا در ارتفاع کم به صورت دانه های کوچک یخ می بارد، پسکک، شخکاسه، یخچه، ژاله، سنگک، پسنگک، آب بسته، شهنگانه، سنگچه کماج، تختۀ گرد که میانش سوراخ دارد و در سرستون خیمه قرار می دهند، کلیچۀ خیمه، سنگور، بادریسه، سپندوز، چناب، شنگرک
تَگَرگ، قطره های باران که در اثر سرد شدن ناگهانی هوا در ارتفاع کم به صورت دانه های کوچک یخ می بارد، پَسکَک، شَخکاسِه، یَخچِه، ژالِه، سَنگَک، پَسَنگَک، آبِ بَستِه، شَهَنگانِه، سَنگچِه کُماج، تختۀ گرد که میانش سوراخ دارد و در سرستون خیمه قرار می دهند، کَلیچِۀ خِیمِه، سَنگور، بادریسِه، سِپَندوز، چَناب، شَنگُرک
کسی که ریسمان می سازد. (ناظم الاطباء). حبال. رسن ساز. رسن تاب. (یادداشت مؤلف) : چون رسنگر ز پس آمد همه رفتار مرا به سغر مانم کز بازپس اندازم تیر. ابوشکور
کسی که ریسمان می سازد. (ناظم الاطباء). حبال. رسن ساز. رسن تاب. (یادداشت مؤلف) : چون رسنگر ز پس آمد همه رفتار مرا به سغر مانم کز بازپس اندازم تیر. ابوشکور
دهی است از دهستان شامکان بخش ششتمد. شهرستان سبزوار. دارای 287 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت. دارای دفتر ازدواج و طلاق است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)
دهی است از دهستان شامکان بخش ششتمد. شهرستان سبزوار. دارای 287 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت. دارای دفتر ازدواج و طلاق است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)
سنگچه که تگرگ و ژاله باشد. (برهان) (آنندراج). ژاله. (الفاظ الادویه). سنگچه. (جهانگیری) ، بادریسه و آن چرم یا چوبی باشد مدور که در گلوی دوک محکم کنند وبه عربی فلکه خوانند. (آنندراج) (برهان). بادریسه دوک و سنگوک نیز گفته اند. (فرهنگ رشیدی). بادریسۀ دوک که آنرا سنکوره و شولک نیز گویند. بهندش بهرکی خوانند. (شرفنامۀ منیری)
سنگچه که تگرگ و ژاله باشد. (برهان) (آنندراج). ژاله. (الفاظ الادویه). سنگچه. (جهانگیری) ، بادریسه و آن چرم یا چوبی باشد مدور که در گلوی دوک محکم کنند وبه عربی فلکه خوانند. (آنندراج) (برهان). بادریسه دوک و سنگوک نیز گفته اند. (فرهنگ رشیدی). بادریسۀ دوک که آنرا سنکوره و شولک نیز گویند. بهندش بهرکی خوانند. (شرفنامۀ منیری)
شوخ. بی حیا. (آنندراج). بیحیا. (غیاث). گستاخ. بی ادب. بی حیا. (ناظم الاطباء) : کلیسیای جهان را من آن کهن گبرم که خوشدلم به تماشای سنگروئی چند. شانی تکلو (ازآنندراج)
شوخ. بی حیا. (آنندراج). بیحیا. (غیاث). گستاخ. بی ادب. بی حیا. (ناظم الاطباء) : کلیسیای جهان را من آن کهن گبرم که خوشدلم به تماشای سنگروئی چند. شانی تکلو (ازآنندراج)
