- سنبیدنی (سُمْ دَ)
درخور سنبیدن. سوراخ کردنی. که توانش سفتن
معنی سنبیدنی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(رَ دی دَ)
لغت نامه دهخدا
قابل رندیدن. آنچه درخور رندیدن باشد. آنچه توانش رندیدن. رجوع به رندیدن و رند و رنده شود
(دَ)
لغت نامه دهخدا
آنکه یا آنچه بتوان آن را کوبید. آنکه یا آنچه بشاید آن را کوبید. قابل و لایق و مناسب کوبیدن. و رجوع به کوبیدن شود
(لَهَْ وْ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
سوراخ کردن و سفتن. (انجمن آرا) (آنندراج). سنبانیدن:
چنان آبی که گردد سخت بسیار
بسنبد زیر بند خویش ناچار.
(ویس و رامین).
که آیات قرآن و شعر حجت
دل دیوان بسنبد همچو پیکان.
ناصرخسرو.
و اگر سبب آن تیزی خون باشد که رگ را بسنبد و بخورد... (ذخیرۀ خوارزمشاهی).
کآن چاره چو سنبیدن کوه است بسوزن
وآن حیله چو پیمودن آب است بغربال.
امیرمعزی.
سم او سنبد حجر را یک زمان الماس وار
پس بزودی زو برون آید چو آتش از حجر.
سنایی.
زخم تو ز بس صواب زخمی
سنبد بسنان سنان دیگر.
سوزنی.
چون سنجق شاهیش بجنبد
پولادین صخره را بسنبد.
نظامی.
بگیرند هنگام تک باد را
بناخن بسنبند پولاد را.
نظامی.
، فرورفتن. داخل شدن. فروشدن. دررفتن:
ز صد فرسنگی آید بر در غار
در او سنبدچو در سوراخ خود مار.
نظامی.
، تکیه کردن و تکیه دادن، پشتی داده شدن، فریفتن. مکر و غدر کردن. (ناظم الاطباء) ، در زیر پای آوردن. (برهان) (ناظم الاطباء)
چنان آبی که گردد سخت بسیار
بسنبد زیر بند خویش ناچار.
(ویس و رامین).
که آیات قرآن و شعر حجت
دل دیوان بسنبد همچو پیکان.
ناصرخسرو.
و اگر سبب آن تیزی خون باشد که رگ را بسنبد و بخورد... (ذخیرۀ خوارزمشاهی).
کآن چاره چو سنبیدن کوه است بسوزن
وآن حیله چو پیمودن آب است بغربال.
امیرمعزی.
سم او سنبد حجر را یک زمان الماس وار
پس بزودی زو برون آید چو آتش از حجر.
سنایی.
زخم تو ز بس صواب زخمی
سنبد بسنان سنان دیگر.
سوزنی.
چون سنجق شاهیش بجنبد
پولادین صخره را بسنبد.
نظامی.
بگیرند هنگام تک باد را
بناخن بسنبند پولاد را.
نظامی.
، فرورفتن. داخل شدن. فروشدن. دررفتن:
ز صد فرسنگی آید بر در غار
در او سنبدچو در سوراخ خود مار.
نظامی.
، تکیه کردن و تکیه دادن، پشتی داده شدن، فریفتن. مکر و غدر کردن. (ناظم الاطباء) ، در زیر پای آوردن. (برهان) (ناظم الاطباء)
(خَ بَ دَ)
لغت نامه دهخدا
خوابانیدنی. قابل خوابانیدن. مجازاً در چیزی که قابل فرو کشتن و از بین رفتن باشد مستعمل است
قابل سنجش، سنجش پذیر، قابل ارزشیابی، وزن کردنی
متانت، وقار
متضاد: ناسنجیدگی، دانایی، فهمیدگی
متضاد: ناسنجیدگی
متضاد: ناسنجیدگی، دانایی، فهمیدگی
متضاد: ناسنجیدگی
جدّیّت