معنی سدوم در لغت نامه دهخدا

شهری است از شهرهای قوم لوط که قاضی آن را سدوم گفتندی و ابوحاتم در کتاب المزال و المفسد گوید آن سذوم به ذال معجمه است. و گوید به دال خطاست. ازهری گوید صحیح است و اعجمی است و شاعر گوید:، کذلک قوم لوط حین أضحوا، کعصف فی سدومهم رمیم.، و این دلالت میکندبر آنکه وی اسم شهر است نه اسم قاضی ولی قاضی آن شهر مورد مثل گردیده و گویند: اجور من قاضی سدوم. و میدانی در کتاب الامثال گوید: سدوم ’سرمین’ و شهری است از اعمال حلب. (معجم البلدان).، بود داوریمان چو حکم سذوم، همانا شنیدستی آن حکم شوم، که در شهر خائن شد آهنگری، بزد قهرمان گردن دیگری.، فردوسی (از تعلیقات دیوان ناصرخسرو ص 681از حاشیۀ برهان قاطع چ معین).، و نام قریه ای است از قرای لوط، و در آن میاه و اشجار بسیار بوده و در این زمان مقلوب است و در زمین آن زرع و گیاه نروید و زمینش سیاه باشد و مفروش بسنگهای سیاه، و گویند آن سنگهایی است که بر قوم لوط باریده بوده است. (برهان) (آنندراج). و نام قریه ای از قریه های قوم لوط. (غیاث). شهر عظیم مداین مؤتفکات است که بسبب شقاوت اهالیش منهدم گردید. لوط آن را از برای محل سکنای خود قرار داده زیرا اراضی اطراف آن خرم و بارآور و مثل جنت سیراب بود. (قاموس کتاب مقدس) : خدای تعالی لوط را پیغامبری داد بر آن پنج دیه و نام آن صنعه و صعوه و عمره و دوما و سدوم. (مجمل التواریخ و القصص ص 191). و بدیگری پنج پاره بوده است صبعه و صفر و عمره و اوما و سدوم. (نزهه القلوب چ لیدن ص 271)

معنی سدوم در لغت نامه دهخدا

نام دارالسیاسۀ بهرام گور و چون در آنجا می نشست بار اول نظرش بهر که میافتاد او را میکشت تا آنکه روزی اعرابیی را دید حکم کشتن او کرد. اعرابی پرسید: سبب کشتن من چیست ؟ گفت: دیدن تو مرا نامبارک است. اعرابی در خنده شد و گفت: الحال دیدن تو مرا شوم و نامبارک باشد. بهرام از این گفتگو متأثر شد و بر طرف کرد. (برهان) (آنندراج)

معنی سدوم در لغت نامه دهخدا

نام قاضی شهر لوط است و فتوای به لواط داده بود. (برهان) (آنندراج). قاضی شهر لوطو او فتوای به لواطت داده بود. (غیاث) :، گناه هم تو نمایی و هم تو گیری خشم، پس این قضای سدوم است و باشد این منکر.، عنصری.، با خود اندیشه کرد حاکم شوم، که کنم حکم زن چو حکم سدوم.، سنایی

معنی سدوم در لغت نامه دهخدا

حاکم ظالم. (آنندراج) (غیاث) :، آن روز هیچ حکم نباشد مگر بعدل، ایزد سدوم را ننشسته بحاکمی.، ناصرخسرو.، ایمن مشو ای حکم تو از حکم سدوم، از تیر سحرگاه و دعای مظلوم.، ؟ (از سندبادنامه).، بر ایج دانا پوشیده نیست کآن رخ تو، همی بپوشد عدل عمر بظلم سدوم.، سوزنی

معنی سدوم - جستجوی لغت در جدول جو

سدوم

لغت نامه دهخدا

سدوم

لغت نامه دهخدا

سدوم

لغت نامه دهخدا

سدوم

لغت نامه دهخدا

قدوم

بازآمدن، آمدن از جایی، از سفر برگشتن

فرهنگ فارسی عمید

سموم

سمّ ها، زهرها، جمع واژۀ سمّ

فرهنگ فارسی عمید

سدیم

فلزی نرم، سست، سفید رنگ و سبک تر از آب که در طبیعت به صورت ترکیب یافت می شود و در لامپ های گازی، رآکتورهای هسته ای و نیز در پزشکی کاربرد دارد، ناتریم

فرهنگ فارسی عمید

سموم

باد گرم و خفقان آور که در فصل بهار و تابستان در صحراهای افریقا و بیابان های عربستان می وزد، باد گرم، باد زهرآگین

فرهنگ فارسی عمید

سروم

سرم ها، تسمه ها، دوال ها، جمع واژۀ سرم

فرهنگ فارسی عمید

ستوم

(سِ)

گیاهی که در سابق از پوست آن کاغذ می ساختند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سیوم

(سِ یُ / سِیْ یُ)

چیزی که در مرتبه سه واقع شود. (ناظم الاطباء). سوم: کرت سیوم نیز آن حال واقعشد. (انیس الطالبین ص 131). رجوع به سوم و سیم شود

لغت نامه دهخدا

تدوم

(اِ)

انتظار نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). انتظار کشیدن. (از اقرب الموارد) (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

خدوم

(خَ)

بسیار خدمت کننده (مؤنث و مذکر در وی یکسان است). (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از متن اللغه) (از تاج العروس) (از معجم الوسیط)

لغت نامه دهخدا

ادوم

(اَ وَ)

نعت تفضیلی از دوام. بادوام تر. بدوام تر. پایدارتر. پیوسته تر. دائم تر: و تبین لها بأنها فی احسن الاحوال و اطیب اللذات و ادوم السرور. (رسائل اخوان الصفا)

لغت نامه دهخدا

ادوم

(اِ)

لفظ بومی استرالیایی، سگ وحشی استرالیایی شبیه به روباه ولی بزرگترو قویتر از آن پاهایش کوتاه و پوستش خرمایی و پشتش سیاه است و طعمه خود (خرگوش، گوسفند و مرغ خانگی) را بیشتر در شب شکار میکند. (دائره المعارف فارسی)
سرپوش دو قطعۀ انجیر، یکی از منازل بنی اسرائیل که در نزدیکی نهر ارنون بود. و امکان دارد که همان بیت دبلاتایم باشد. (قاموس کتاب مقدس)

لغت نامه دهخدا

سذوم

(سَ)

شهری است بحمص. (منتهی الارب). رجوع به سدوم شود، گاه از سدوم قاضی سذوم مقصود است:
آن روز هیچ حکم نباشد مگر بعدل
ایزد سذوم را نسپرده ست حاکمی.
ناصرخسرو.
رجوع به سدوم شود

لغت نامه دهخدا

سدومی

(سَ)

منسوب بشهر سدوم. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مسدوم

(مَ)

نعت مفعولی از سدم، فحل مسدوم، گشن تیزشهوت. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مسدّم و سدم شود

لغت نامه دهخدا

سموم

زهرها، جمع سم باد گرم، برخی گفته اند سموم مخصوص روزست و گاه به شب و حرور مخصوص شب و گاه بروز آید

فرهنگ لغت هوشیار

ردوم

جمع ردم، بندش رخنه ها

فرهنگ لغت هوشیار

تدوم

انتظار نمودن

فرهنگ لغت هوشیار

سجوم

چشم اشک ران، ابر بارانران، چشم پیوسته گریان، ماده شتر بر شیر

فرهنگ لغت هوشیار

سروم

کنگر

فرهنگ لغت هوشیار

کدوم

گزنده نیشدار

فرهنگ لغت هوشیار

قدوم

از سفر برگشتن

فرهنگ لغت هوشیار

فدوم

دهان بند که در آیین دینی پارسیان به کار برند، پالونه

فرهنگ لغت هوشیار

سدیم

فلزیست نقره ای بیرنگ دارای جلای فلزی، ولی در مجاورت اکسیژن هوا بزودی سطح آن مکدر میگردد و آنچنان نرم است که با چاقو به آسانی بریده میشود، در آب دریاها و معادن بصورت کلرور سدیم یا نیترات سدیم موجود است

فرهنگ لغت هوشیار