- سدد (سُ دَ)
جمع واژۀ سدّه، و آن مرضی است: جگر را قوی گرداند (افسنتین) و سدد را بگشاید. (الابنیه عن حقایق الادویه). رجوع به سدّه شود
معنی سدد - جستجوی لغت در جدول جو
- سدد (سُ دَ)
قریه ای است شش فرسنگ ونیم میانه جنوب و مغرب منامه. (فارسنامۀ ناصری)
- سدد (سَدَ)
درستی و راستی در کردار و گفتار، و آن مقصور از سداد است. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
- سدد (سَ دَ)
جایگاهی است در شعر بحتری. (معجم البلدان)
- سدد (سُ دُ)
چشمهای گشاده که بنظر قوی دیدن نتواند. (منتهی الارب)
- سدد
جمع سده، پیشخانه ها آستانه ها تخت ها
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(سِ دَ دَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ سدّ، وادی سنگناک که آب در وی ایستد. (آنندراج) (منتهی الارب). رجوع به سدّ شود
(اِ)
لغت نامه دهخدا
بسته شدن رخنه و جز آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) ، مطاوعۀ تشدید. (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، استقامت یافتن. (از اقرب الموارد)
پرده داری دربانی در خدایخانه یابتخانه، فرو هشتن جامه را پرده پرده بارگیر پرده کجاوه
پشیمانی، اندوه، آزورزی گشن تیزورن ورن (شهوه) گشن به دام نری گفته می شود که در تخم کشی از آن سود جویند بستن در را، بند کردن چاه انباشته، جمع سدیم، آبریزان، ستارگان ابری، مه های نازک گشن تیزورن، نام جایی در تو را
تاریکی، روشنایی از واژگان دو پهلو لاروس تنها تاریکی و شب را آورده فرو آویختن، پایین کشیدن پرده روبند تیره گشتن چشم از پیری یا آسیب دیگر سدف هاوند (شبح)، جمع سدفه، تاریکی ها
جمع جده، راه ها جدگاره ها (طرق)، جمع جدید، نوها راه راست، زمین راست، هامون زمین هموار درشت
ظرفی باشد از چوبهای باریک و نیز طبقی که در آن میوه و گل می گذارند و آنرا تفت هم میگویند
برخورد، گلو بریدن، گستردن، بد بخت کردن بیچاره گرداندن، زدن چیزی را به چیزی
