معنی سحرخوانی - جستجوی لغت در جدول جو

ده کوچکی است از دهستان جوانرود بخش پاوه شهرستان سنندج، واقع در 48 هزارگزی جنوب پاوه، و 7 هزارگزی جنوب راه اتومبیل رو کرمانشاه به پاوه، و 2 هزارگزی قلعه به جوانرود، انتهای راه فرعی سنجابی جوانرود، کوهستانی و سردسیر است، و 47 تن سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

خدرخوانی

قریه ای است بفاصله پنج هزارگزی شمال شرقی قریۀ دوشه علاقۀ چیرهار حکومت درجه دورودات حکومت کلان کتو از ولایت شرقی 70 درجه و39 دقیقه و 33 ثانیه و عرض شمالی 34 درجه و 12 دقیقه و 6 ثانیه، (از قاموس جغرافیایی افغانستان ج 2)

لغت نامه دهخدا

سرخوانی

(سَ خوا / خا)

پیش خوانی. (برهان) (آنندراج) ، خوانندگی و گویندگی، سرنوشت خواندن، طنز و مسخرگی کردن. (برهان) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سحرخوان

(نَ شِ / شُ مَ / مُ دَ / دَ / نَ مَ / مُ دَ / دِ)

خوانندۀ سحر. بانگ کننده به وقت سحر. مجازاً، مؤذن.
- مرغ سحرخوان، بلبل. هزار.
- ، خروس:
تا مگر یک نفسم بوی تو آرد دم صبح
همه شب منتظر مرغ سحرخوان بودم.
سعدی.
رجوع به ترکیبات مرغ شود

لغت نامه دهخدا

سرخوانی

خواندن آواز پیش از آواز دیگران، سرود گویی تغنی، خواندن سرنوشت کسان، پیش خوانی تا دگران ذکر گویند، استهزاء تمسخر، فاتحه خوانی بر سر قبور مردگان، ابتدای خوانندگی پیش در آمد

فرهنگ لغت هوشیار

سرخوان

خواننده ای که به خواندن آغاز کند، کسی که پیش خوانی کند و دیگران ذکر گویند سر ذاکر، فاتحه که بر سر قبر مردگان خوانند

فرهنگ لغت هوشیار

سرخوان

((سَ خا))

خواننده ای که به خواندن آغاز کند، کسی که پیش خوانی کند و دیگران ذکر گویند، سرذاکر، فاتحه که بر سر قبر مردگان خوانند

فرهنگ فارسی معین

سرخوانی

((~ خا))

خواندن آواز پیش از آواز دیگران، سرودگویی، تغنی، خواندن سرنوشت کسان، پیش خوانی تا دیگران ذکر گویند، استهزاء، تمسخر، فاتحه خوانی بر سر قبور مردگان، ابتدای خوانندگی، پیش درآمد

فرهنگ فارسی معین

سحر خونی

مقامی آوازی و سازی مربوط به کمانچه که از موسیقی مذهبی سایر

فرهنگ گویش مازندرانی

سرخانی

سحرخوانی

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی سحرخوانی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما