بانگ کردن کبوتر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، تعریض کردن کسی را به سخن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، نرم و تابان و دراز به اعتدال و کم گوشت گردیدن رخسار. (منتهی الارب). نرم و سهل شدن ودراز و با اعتدال گشتن رخسار. (از اقرب الموارد)
بانگ کردن کبوتر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، تعریض کردن کسی را به سخن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، نرم و تابان و دراز به اعتدال و کم گوشت گردیدن رخسار. (منتهی الارب). نرم و سهل شدن ودراز و با اعتدال گشتن رخسار. (از اقرب الموارد)
سخن با قافیه گفتن، بانگ کبوتر، مفرد اسجاع، در ادبیات در فن بدیع آوردن کلمات هم آهنگ سجع متوازن: در ادبیات در فن بدیع آوردن کلماتی در آخر جمله ها با وزن یکسان، بدون رعایت حرف روی، مثل موّاج و نقّاد سجع متوازی: در ادبیات در فن بدیع آوردن کلمه هایی در آخر جمله ها که در وزن و روی برابر باشند، مثل رزم و بزم، خلف و تلف سجع مطرّف: در ادبیات در فن بدیع آوردن کلماتی در آخر جمله ها که بر یک وزن نباشند اما در حرف روی مطابق باشند، مثل گفتار و کردار، مال و آمال، خار و چنار
سخن با قافیه گفتن، بانگ کبوتر، مفرد اَسجاع، در ادبیات در فن بدیع آوردن کلمات هم آهنگ سجع متوازن: در ادبیات در فن بدیع آوردن کلماتی در آخر جمله ها با وزن یکسان، بدون رعایت حرف رَوی، مثل موّاج و نقّاد سجع متوازی: در ادبیات در فن بدیع آوردن کلمه هایی در آخر جمله ها که در وزن و رَوی برابر باشند، مثل رزم و بزم، خَلَف و تَلَف سجع مُطَرّف: در ادبیات در فن بدیع آوردن کلماتی در آخر جمله ها که بر یک وزن نباشند اما در حرف رَوی مطابق باشند، مثل گفتار و کردار، مال و آمال، خار و چنار
