معنی سبیذغک - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(سُ غُ)

منسوب به سبیذغک است. (لباب الانساب ص 530) (الانساب سمعانی)

(سُ غُ)

محمد بن حاتم بن سنباذ... از ابی وهب بن محمد بن مزاحم و احمد بن حفص و جز ایشان روایت کند و ازاو سهل بن شاذویه روایت دارد. (لباب الانساب ص 530)

(سِ رَ)

اسبیدرگ. سپیدرگ. دستارچه. حوله. دستمال:
ای قبلۀ خوبان من ای طرفۀ ری
لب را به سبیدرک بکن پاک از می.
(از شرح حال رودکی نفیسی ص 1045)

(سِ لَ)

نوعی از مرغ که عرب آن را صفیر گویند. (آنندراج)

شوشه زر یا سیم زر گداخته سیم گداخته

سبک، گردوی درشت که در گردوبازی از آن به عنوان تیله استفاده کنند

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما