معنی ساعیه - جستجوی لغت در جدول جو

ساعیه

لغت نامه دهخدا

ساعده

(دخترانه)

مؤنث ساعد، کمک کننده، مددکار

فرهنگ نامهای ایرانی

سامیه

(دخترانه)

مؤنث سامی، زن بلند قد، کسی که عازم شکار است

فرهنگ نامهای ایرانی

ساریه

مونث ساری، سرایت کننده، نفوذ کننده، در پزشکی مرضی که از کسی به کس دیگر برسد، واگیردار

فرهنگ فارسی عمید

ساقیه

ساقی، نهر کوچک، جوی خرد، آبراهه

فرهنگ فارسی عمید

سبعیه

شیعه اسماعیلیه، از فرقه های شیعه که اسماعیل فرزند امام جعفر صادق را آخرین و هفتمین امام می دانند
اسماعیلیه، شیعه سبعیّه، شیعه باطنیّه، شیعه هفت امامی، سبعی

فرهنگ فارسی عمید

سامیه

مونث سامی، عالی، بلند، بلندپایه، بلند مرتبه

فرهنگ فارسی عمید

داعیه

انگیزه، خواهش و اراده، ادعا، علت، سبب

فرهنگ فارسی عمید

سبعیه

(سَ عی یَ)

نام آبی است متعلق به بنی نمیر. (معجم البلدان) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ساویه

هزو و ساویه دو دیه است و چند دیه دیگر که در آن حدود است ساحلیات اند و از توابع دولت خانه قیس است و بغایت گرمسیر است. (نزهه القلوب چ لیدن ص 120). هزو وساویه و دیگر نواحی اعمالی است از ساحلیات که با جزیره قیس رود و بحکم امیر کیش باشد و با گرمسیر زمین کرمان پیوسته است. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 141)

لغت نامه دهخدا

ساقیه

(یَ)

تأنیث ساقی. رجوع به ساقی شود، جوی خرد. ج، سواقی. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب) (آنندراج). آبگذر. (ناظم الاطباء). نهر صغیر و آن بزرگترین از جدول و کوچکترین از نهر است. (اقرب الموارد). آبراهه. جویچه. جعفر، ناودان. (ناظم الاطباء) ، چرخ. دولاب. ناعوره، مزید مقدم اسماء امکنه. (اعلام المنجد)

لغت نامه دهخدا

سالیه

(یْ یَ)

نام فرقه ای از فرق میان عیسی و محمد صلوات الله علیهما. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

طاعیه

(یَ)

زن بیمارجگر. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ساجیه

(جی یَ)

دولت ساجیه، از سال 276 تا 318 هجری قمری در آذربایجان حکومت میکردند. مؤسس این سلسله ابوالساج دیودادبن دیودست والی حلب بود. پسرش محمد به آذربایجان رفت و عبداﷲ بن حسین همدانی از سرکشان آذربایجان را کشت و بدانجا دست یافت و مدتی سی و پنج و شش سال فرمانروائی ارمنستان و اران و آذربایجان بدست او و پسرش دیوداد و برادرش یوسف بود و همه گونه نیرومندی داشتند سپس رشتۀ فرمانروائی بدست دیسم کرد افتاد. رجوع به شهریاران گمنام چ 2 ص 160 شود.
سلسلۀ ساجیه
در آذربایجان (مراغه، اردبیل، بردعه)
1- ابوالساج دیوداد (اول) بن دیودست (متوفی به سال 266 در جندیسابور)
2- ابوالمسافر (ابوعبیداﷲ) محمدالافشین بن دیو داد (متوفی در ربیع الاول 288)
سال 276
3- دیوداد (دوم) بن محمد
ربیع الاول 288
4- ابوالقاسم یوسف بن دیوداد
شعبان 288
5- ابوالمسافر فتح بن محمد
ذوالحجه 315
دسته ای از قراولان خاصۀ الراضی بالله خلیفۀ عباسی که بعلت ایجاد فتنه و آشوب، بفرمان آن خلیفه و بدست ابن رائق وزیر او قلع و قمع شدند. رجوع به خاندان نوبختی ص 205 تا 207 و تجارب الامم ابن مسکویه ج 2 ص 414 و 418 و 419 و 448 و 453 و 489 و 500و 509 تا 511 و 516 و 532 و 533 و 541 و 542 شود

لغت نامه دهخدا

داعیه

(یَ)

یاقوت آرد: عثمان بن عنبسه بن ابی محمد بن عبدالله بن یزید بن معاویه بن ابی سفیان الاموی، از ساکنان کفر بطنا از اقلیم داعیه است و ابن ابی العجائز آنجا که از ساکنان اموی غوطه نام میبرد ذکر آن کرده است. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

سبعیه

(سَ عی یَ)

نام دیگر اسماعیلیه، و ایشان را به این جهت سبعیه می گفتند که در باب شمار ائمه بدور هفت هفت قائل بوده اند و امام هفتم را آخر ادوار می دانستند و مقصود ایشان از آخر ادوار قیامت بوده. بعلاوه تدبیر عالم سفلی را با کواکب سبعه می شمردند. (تلبیس ابلیس، ص 109). و نیز رجوع به سبعی و اسماعیلیه و باطنیه و رجوع به کشاف اصطلاحات الفنون شود

نام دیگر اسماعیلیه، و ایشان را به این جهت سبعیه می گفتند که در باب شمار ائمه بدور هفت هفت قائل بوده اند و امام هفتم را آخر ادوار می دانستند و مقصود ایشان از آخر ادوار قیامت بوده. بعلاوه تدبیر عالم سفلی را با کواکب سبعه می شمردند. (تلبیس ابلیس، ص 109). و نیز رجوع به سُبعی و اسماعیلیه و باطنیه و رجوع به کشاف اصطلاحات الفنون شود

لغت نامه دهخدا

سانیه

مونث سانی دول کلان، شتر آبکش، چرخ چاه دولاب

معنی ساعیه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما