معنی زیباخو - جستجوی لغت در جدول جو

زیباخو

لغت نامه دهخدا

زربانو

(دخترانه)

بانویی که چون زر می درخشد، نام دختر رستم پهلوان شاهنامه

فرهنگ نامهای ایرانی

زیبارخ

(دخترانه)

آنکه چهره ای زیبا دارد، زیبا

فرهنگ نامهای ایرانی

زیبایی

زیبا بودن، خوبی، خوشگلی

فرهنگ فارسی عمید

زیبارو

خوب رو، خوب صورت، خوشگل

فرهنگ فارسی عمید

زیبائی

مولانا زیبائی اطوارش و قوت طبع از ابیات او معلوم و این مطلع ازوست:
قامتت شیوه و رفتار چو بنیاد کند
سرو را بندۀ خود سازد و آزاد کند،
(مجالس النفائس چ حکمت ص 82)،
رجوع بهمین کتاب ص 257شود

لغت نامه دهخدا

زیبائی

زیبایی، رجوع به همین کلمه شود

لغت نامه دهخدا

زیباجوب

دهی از دهستان دینور است که در بخش صحنۀ شهرستان کرمانشاهان واقع است و 410 تن سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

زیبایی

زیبائی، خوبی و نیکویی، (آنندراج)، حسن و جمال و ظرافت و لطافت، (ناظم الاطباء)، بهاء، حسن، جمال، اورند، اورنگ، افرنگ، براه، خوبی، میسم، ظرافت، قشنگی، زیب، وسامه، (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)، حالت و کیفیت زیبا، عبارتست از نظم و هماهنگیی که همراه عظمت و پاکی، در شیئی وجود دارد و عقل و تخیل و تمایلات عالی انسان را تحریک کند و لذت و انبساط پدید آورد وآن امری است نسبی، (فرهنگ فارسی معین) :
ای از رخ تو تافته زیبایی واورنگ
افروخته ازطلعت تو مسند و اورنگ،
شهید (از لغت فرس اسدی چ اقبال ص 299)،
ز بس گنج و زیبایی و فرهی
پری مردم و دیو گشتش رهی،
فردوسی،
... عیوبۀ بازرگان ... چنین پلی برآورد، یک طاق بدین نیکویی و زیبایی، (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 261)،
مرد آنگه رسد به زیبایی
که شود همچو باد صحرایی،
سنایی،
طاوس خودآرایی در زیور زیبایی
گردیده قبول آید بر زیورت افشانم،
خاقانی،
در عهد تو زیبایی چیزی است که خاص است این
در عشق تو رسوایی کاری است که عام است این،
خاقانی،
نه هم زوال پذیری و زیر خاک شوی
خود آفتاب گرفتم ترا به زیبایی،
کمال اسماعیل،
دوش در صحرای خلوت لاف تنهایی زدم
خیمه بر بالای منظوران زیبایی زدم،
سعدی،
چه رویست آنکه دیدارش ببرد از من شکیبایی
گواهی میدهد صورت بر اخلاقش به زیبایی،
سعدی،
، برازندگی، برازیدگی، لیاقت، سزاواری:
نخواهند جز تو کسی تخت را
کله را و زیبایی و بخت را،
فردوسی،
همه کس گرچه در زیباپسندی است
ز زیبایی نکوتر سودمندی است،
امیرخسرو دهلوی

لغت نامه دهخدا

زیبارو

زیباروی، خوشروی و خوب صورت، (ناظم الاطباء)، خوبروی، (آنندراج) :
زیبارویی بدین نکویی
و آنگاه بدین برهنه رویی،
نظامی،
مهر آن دختران زیباروی
در دلش جای کرد موی بموی،
نظامی،
جوانی دید زیباروی بر در
نمودار جهانداریش در سر،
نظامی،
از این سروبالایی کش خرامی زیباروی، (سندبادنامه ص 212)

لغت نامه دهخدا

زیبایی

حالت و کیفیت زیبا. توضیح: عبارت است از نظم و هماهنگی که همراه عظمت و پاکی در شیئی وجود دارد و عقل و تخیل و تمایلات عالی انسان را تحریک کند و لذت و انبساط پدید آورد و آن امری است نسبی. یا زیبایی اندام تناسب مجموعه اندام که برای حصول تمرینات خاصی وجود دارد و مسابقاتی هم برای بهترین فرد ازین لحاظ ترتیب دهند

فرهنگ لغت هوشیار