معنی زوزنی در لغت نامه دهخدا

رجوع به ابوالقاسم شجاع الدین زوزنی در همین لغت نامه و تاریخ گزیده چ سعید نفیسی صص 528- 529 و حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 654 شود، رجوع به ابوعبدالله حسین بن احمد در همین لغت نامه و معجم المطبوعات وفهرست کتاب خانه مسجد سپهسالار ج 2 ص 282 و 285 شود

معنی زوزنی در لغت نامه دهخدا

ابومحمد عبدالکافی. او راست: حماسه الظرفا. عوفی آرد: و شهید را شعر تازیست... و در کتاب ’حماسه الظرفا’ که ابومحمد عبدالکافی زوزنی تألیف کرده است این سه بیت از منشآت او آورده است. (لباب الالباب چ سعید نفیسی ص 243)، احمد بن محمد بن ابراهیم، مکنی به ابوعمرو (وفات 347 هجری قمری). وی فقیه بمذهب ابوحنیفه بود. او سالها در باب عذره سکونت داشت و سپس به زوزن رفت و هم بدانجا درگذشت. (فرهنگ فارسی معین)

معنی زوزنی در لغت نامه دهخدا

منسوب به زوزن باشد. (برهان) (آنندراج) (انجمن آرا) (انساب سمعانی) (ناظم الاطباء). منسوب به زوزن. از مردم زوزن. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به زوزن و مادۀ بعد شود

معنی زوزنی در لغت نامه دهخدا

به لغت زند و پازند زانو را گویند و به عربی رکبه خوانند، (برهان) (آنندراج) (انجمن آرا) (از ناظم الاطباء)، ظاهراً مصحف زونی است، (حاشیۀ برهان چ معین)

معنی زوزنی در فرهنگ لغت هوشیار

منسوب به زوزن از مردم زوزن

معنی زوزنی - جستجوی لغت در جدول جو

زوزنی

لغت نامه دهخدا

زوزنی

لغت نامه دهخدا

زوزنی

لغت نامه دهخدا

زوزنی

لغت نامه دهخدا

زوزنی

فرهنگ لغت هوشیار

سوزنی

تکه پارچه ای از مخمل، شال یا ترمه با حاشیه و ریشه که روی آن ابریشم دوزی یا گلابتون دوزی شده باشد و آن را زنان در رخت کن حمام زیر لباس های خود می گسترانند

فرهنگ فارسی عمید

عبدالله ابن محمد زوزنی

ابن محمد بن یوسف زوزنی. مردی ادیب و از شعراء ظرفاء بود. پادشاهان خراسان او را جهت ندیمی خویش و تربیت و تعلیم فرزندانشان برگزیدند. وی مردی بسیار بذله گو و حاضرجواب و کوتاه قامت بود و قیافه ای مضحک داشت. سال 431 هجری قمری درگذشت. (از الاعلام زرکلی)

معنی زوزنی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما