- زودمست (مَ)
آنکه به زودی به اندک خوردن شراب مست شود. (آنندراج). کسی که از اثر مسکرات بسرعت مست می گردد. (ناظم الاطباء)
معنی زودمست - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آنکه یا آنچه پیش از موقع مقرر فرابرسد، گل یا میوه که زودتر از نوع خود به دست آید
(زَ)
لغت نامه دهخدا
کنایه از بخیل. (آنندراج). ممسک. بخیل. پول دوست. رذل. (ناظم الاطباء). بخیل و ممسک. (شرفنامۀ منیری) :
زردوست از دست جهان در پای پیل افتاده دان
ما زیر پای دوستان، زر پیل ’؟’ بالا ریخته.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 377)
زردوست از دست جهان در پای پیل افتاده دان
ما زیر پای دوستان، زر پیل ’؟’ بالا ریخته.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 377)
(شِ / شُ مُ)
لغت نامه دهخدا
زودگسلنده. که در اندک زمانی علاقۀ خود را از کسی یا چیزی برد:
نه عیب تست که بیگانه وار می گذری
کسی که زودگسل نیست دیرپیوند است.
نظیری
نه عیب تست که بیگانه وار می گذری
کسی که زودگسل نیست دیرپیوند است.
نظیری
(شِ)
لغت نامه دهخدا
کوته زندگانی، زودگذر، (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)، زودمیرنده، (آنندراج)، زودمیرنده، آنکه زود میرد، آنچه زود نابود شود، (فرهنگ فارسی معین) :
مار قانع بسی زید، تو بحرص
گر نئی مور زودمیر مباش،
سنائی،
زودخیز است و خوش گریز حشر
زودزای است و زودمیر شرر،
سنائی،
چون شرر رقاص بر سطح شراب آتشی
از طربناکی و بیباکی حباب زودمیر،
اثیر اخسیکتی (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا)،
شاخ امل بزن که چراغی است زودمیر
بیخ هوس بکن که درختی است کم بقا،
خاقانی،
ز کبر دشمن آتش نهاد او میخواست
که زودمیر شود، زودمیر شد چو شرار،
سلمان (یادداشت ایضاً)،
آتش زودمیر را خاک سیاه بر سر است
آتش آب رز طلب عمرفزای زندگی،
سلمان (ایضاً)،
به شتر گفت خر که میرستی
لیک غبنا که زودمیرستی
گفت خارم بکام و بار بدوش
مرگ من هرچه زود دیرستی،
؟ (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا)
مار قانع بسی زید، تو بحرص
گر نئی مور زودمیر مباش،
سنائی،
زودخیز است و خوش گریز حشر
زودزای است و زودمیر شرر،
سنائی،
چون شرر رقاص بر سطح شراب آتشی
از طربناکی و بیباکی حباب زودمیر،
اثیر اخسیکتی (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا)،
شاخ امل بزن که چراغی است زودمیر
بیخ هوس بکن که درختی است کم بقا،
خاقانی،
ز کبر دشمن آتش نهاد او میخواست
که زودمیر شود، زودمیر شد چو شرار،
سلمان (یادداشت ایضاً)،
آتش زودمیر را خاک سیاه بر سر است
آتش آب رز طلب عمرفزای زندگی،
سلمان (ایضاً)،
به شتر گفت خر که میرستی
لیک غبنا که زودمیرستی
گفت خارم بکام و بار بدوش
مرگ من هرچه زود دیرستی،
؟ (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا)
(دَ)
لغت نامه دهخدا
قوی. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) :
دلیری به رزم اندرون زوردست
همان پاکدینی و یزدان پرست.
فردوسی (یادداشت ایضاً).
رهی گشتند او را زوردستان
ز دل کردند بیرون مکر و دستان.
(ویس و رامین)
دلیری به رزم اندرون زوردست
همان پاکدینی و یزدان پرست.
فردوسی (یادداشت ایضاً).
رهی گشتند او را زوردستان
ز دل کردند بیرون مکر و دستان.
(ویس و رامین)
