معنی زعج در لغت نامه دهخدا

بی آرام کردن و از جای برکندن آن را، راندن و بانگ برزدن. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، برآوردن چیزی را از دست کسی: زعجه من یده، برآورد چیزی را از دست او. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)، قرار دادن. فشردن چیزی در جایی دیگر، فروکردن میخی، با شتاب رفتن یا با شتاب فرار کردن. (از دزی ج 1 ص 591). رجوع به دزی شود

معنی زعج در لغت نامه دهخدا

بی آرامی. (منتهی الارب) (آنندراج). قلق. (اقرب الموارد). بی آرامی. اضطراب. آشفتگی. (ناظم الاطباء)

معنی زعج در فرهنگ لغت هوشیار

بی آرامی، بی آرام، برکندن از جای، راندن، بانگ برداشتن

معنی زعج - جستجوی لغت در جدول جو

زعج

لغت نامه دهخدا

زعج

لغت نامه دهخدا

زعج

فرهنگ لغت هوشیار

زنج

نوحه، مویه، ناله و زاری، زنجه

فرهنگ فارسی عمید

زاج

زائو، زنی که کمتر از هفت روز از زایمان او گذشته، زاچ، زجه، برای مثال دلیری که ترسد ز پیکار شیر / زن زاج خوانش مخوانش دلیر (ابوالمؤید بلخی - شاعران بی دیوان - ۵۹)
جسمی معدنی بلوری شکل و به رنگهای سفید، سبز، سیاه و کبود با خاصیت قبض شدید که در آب حل می شود و در طب و صنعت به کار می رود، زاک، زاگ، زک، زاغ
زاج سبز: در علم شیمی سولفات دوفر
زاج سفید: در علم شیمی سولفات پتاس و آلومینیم، جسمی بلوری حلال در آب، با خاصیت قبض بسیار که در نساجی، داروسازی و رنگرزی کاربرد دارد
زاج کبود: کات کبود، در علم شیمی نمکی آبی رنگ، در آب حل می شود و آن را آبی رنگ می کند، برای رنگ کردن پارچه و دفع آفات گندم و تاک به طور محلول استعمال می شود

زائو، زنی که کمتر از هفت روز از زایمان او گذشته، زاچ، زجه، برای مِثال دلیری که ترسد ز پیکار شیر / زن زاج خوانش مخوانش دلیر (ابوالمؤید بلخی - شاعران بی دیوان - ۵۹)
جسمی معدنی بلوری شکل و به رنگهای سفید، سبز، سیاه و کبود با خاصیت قبض شدید که در آب حل می شود و در طب و صنعت به کار می رود، زاک، زاگ، زَک، زاغ
زاج سبز: در علم شیمی سولفات دوفر
زاج سفید: در علم شیمی سولفات پتاس و آلومینیم، جسمی بلوری حلال در آب، با خاصیت قبض بسیار که در نساجی، داروسازی و رنگرزی کاربرد دارد
زاج کبود: کات کبود، در علم شیمی نمکی آبی رنگ، در آب حل می شود و آن را آبی رنگ می کند، برای رنگ کردن پارچه و دفع آفات گندم و تاک به طور محلول استعمال می شود

فرهنگ فارسی عمید