- زبائب (زَ ءِ)
جمع واژۀ زبیبه (واحد زبیب: مویز). (دهار). رجوع به زبیب و زبیبه شود
معنی زبائب - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
پاره پاره. قطعه قطعه. تکه تکه. منه: ثوب خبائب، ای ثوب مقطع. (از اقرب الموارد) (از تاج العروس) (از متن اللغه) (از معجم الوسیط)
(رَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ ربیبه. (منتهی الارب) (متن اللغه) (اقرب الموارد) (ترجمان علامۀ جرجانی) (دهار). رجوع به ربیبه شود
(شَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
ج شبیبه و شابه است. به معنی زنان جوان. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب). رجوع به شبیبه و شابه شود
(هََ ءِ)
لغت نامه دهخدا
ثوب هبائب، جامۀ پاره پاره شده. (ناظم الاطباء). جامۀ کهنۀ دریده شده. (منتهی الارب) (آنندراج)
گوشۀ عالم مابین مغرب و شمال و این لفظ هندی است. (غیاث)
(زَبْ با)
لغت نامه دهخدا
مویزفروش. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). زباب مانند زبیبی فروشندۀ زبیب است. (تاج العروس)
(زَبْ با)
لغت نامه دهخدا
پدر حجیر از بنی عامر بن صعصعه جد بزرگ صفّیه مادر حرث بن عبدالمطلب بن هاشم است. (تاج العروس). رجوع به منتهی الارب شود
جمع ربیبه، دایگان پرورندگان دختر زوجه شخص از شوهر سابق وی دختر زن دختراندر، دختر شوهر از زوجه دیگر دختر اندر، دایه پرستار کودک جمع ربائب (ربایب)
