معنی زاهی در فرهنگ فارسی عمید

نازنده، ناز کننده، فخر کننده

معنی زاهی در لغت نامه دهخدا

منسوب به زاه از قریه های نیشابور. (از معجم البلدان)

معنی زاهی در لغت نامه دهخدا

علی بن اسحاق بن خلف مکنی به ابوالقاسم شاعر مشهور بغداد است و بر طبق گفتۀ یاقوت از زاه نیشابور است ابن خلکان آرد: وی قصیده های نیکو و نمکین میسرود، خطیب در تاریخ بغداد وی را یاد کند و گوید: او تشبیه و دیگر صنایع شعری را نیکومیدانسته و گمان میکنم شعر اندک میگفته، وی افزوده است که: پنبه فروش بود و دکانی در قطیعهالرّبیع داشت، عمیدالدوله ابوسعید بن عبدالرحیم در طبقات الشعراء گوید: زاهی در صفر 318 متولد شد و در جمادی الاخر، 352 در بغداد درگذشت، اشعار وی در 4 جزء موجود است و بیشتر آن، درباره اهل بیت (پیغمبر) است و در مدح سیف الدوله وزیر و مهلبی و دیگر رؤسای عصر خویش و نیز در فنون مختلف، شعر گفته است، از بهترین اشعار او است:، و بیض بالحاظ العیون کانما، هززن سیوفاً واستللن خناجرا، تصدین لی یوماً بمنعرج اللوی، فغادرن قلبی بالتصبر غادرا، سفرن بدوراً و انتفین اهله، و مسن غصونا و التفتن جآذرا،، و نیز از اوست:، صدودک فی الهوی هتک استتاری، و عاوننی البکاء علی اشتهاری، و کم ابصرت من حسن و لکن، علیک لشفوتی وقع اختیاری،، (از دائره المعارف بستانی)، محمد بن اسحاق بن شیرویۀ زاهد منسوب به زاه نیشابور است، وی از ابوالعباس بن منصور و امثال او استماع حدیث کرد و در 17ربیعالاخر 338 هجری قمری درگذشت، (از معجم البلدان)

معنی زاهی در لغت نامه دهخدا

اسم فاعل از زها یزهو، زهواً، روی و هر چیز زیبا و درخشان، (اقرب الموارد)، زاهر، بهی، مقابل کدرو تیره، (القاموس العصری، عربی - انگلیسی)، آنچه میدرخشد و چشم را از دیدن آن خوش می آید، خرمابن که میوۀ آن رنگ گرفته باشد، شتری که حمض و شوره گیاه را چرا نکند، (ناظم الاطباء)

معنی زاهی - جستجوی لغت در جدول جو

زاهی

فرهنگ فارسی عمید

زاهی

لغت نامه دهخدا

زاهی

لغت نامه دهخدا

زاهی

لغت نامه دهخدا

زاهی

فرهنگ لغت هوشیار

ماهی

(دخترانه)

جانوری مهره دار، آبزی معروف

فرهنگ نامهای ایرانی

زاهر

(پسرانه)

عربی درخشان، تابان

فرهنگ نامهای ایرانی

زاهق

رونده، درگذرنده، نیست شونده، باطل، بیهوده

فرهنگ فارسی عمید

ناهی

نهی کننده، بازدارنده، آنکه یا آنچه کسی را از امری باز می دارد، وازع، حابس، زاجر، معوّق، مناع، رادع

فرهنگ فارسی عمید

ماهی

جانوری آبزی، مهره دار، خونسرد و دارای آبشش و باله که بعضی از انواع آن بدنی پوشیده از فلس دارند
ماهی خاویار: در علم زیست شناسی هر یک از ماهی های خوراکی غضروفی، شامل اوزن برون، تاس ماهی و فیل ماهی که تخم آن ها به صورت خاویار مصرف می شود
ماهی آزاد: در علم زیست شناسی نوعی ماهی خوراکی دریازی با بدن کشیده که در رودخانه تخم ریزی می کند، آزادماهی
ماهی برقی: در علم زیست شناسی نوعی ماهی با بدنی پهن و پوستی صاف که به وسیلۀ دستگاه مخصوصی که در بدن خود دارد نیروی برق تولید می کند، ماهی اژدر، سفره ماهی
ماهی پرنده: در علم زیست شناسی نوعی ماهی با باله های پهن که در آب های گرم زیست می کند و می تواند تا ۵ متر از سطح آب بالا بجهد
ماهی دودی: نوعی ماهی سفید که آن را از دریا صید می کنند و پس از خالی کردن شکم او گوشتش را مدتی در نمک می گذارند و بعد دود می دهند و نگه می دارند
ماهی سفید: در علم زیست شناسی نوعی ماهی خوراکی با گوشتی سفید که در دریای خزر زیست می کند
ماهی شیم: در علم زیست شناسی نوعی ماهی سفید با خال های سیاه در پشت
ماهی قزل آلا: در علم زیست شناسی نوعی ماهی خوراکی از خانوادۀ ماهی آزاد، با پوستی پوشیده از خال های تیره که معمولاً در رودخانه ها زندگی می کند
ماهی کولی: در علم زیست شناسی نوعی ماهی کوچک با قدی در حدود ۳۰ سانتی متر، شکمش سفید و پشتش آبی رنگ است

فرهنگ فارسی عمید

داهی

زیرک، هوشیار، باهوش، دانا، تیزفهم

فرهنگ فارسی عمید

زاهری

گیاه خوش رنگ وبو، گیاه خوش بو، برای مثال تاپدید آمدت امسال خط غالیه بوی / غالیه خیره شد و زاهری و عنبر خوار (عمارۀ مروزی - شاعران بی دیوان - ۳۵۷)، بوی خوش

فرهنگ فارسی عمید