معنی زادان - جستجوی لغت در جدول جو

زادان

لغت نامه دهخدا

زائان

(پسرانه)

نام سر سلسله زادنیان یکی از قبایل معروف قزوین

فرهنگ نامهای ایرانی

زادمن

(پسرانه)

آزادمنش

فرهنگ نامهای ایرانی

شادان

(دخترانه و پسرانه)

شاد، خرم، از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر برزین از مردم توس و نام یکی از راویان شاهنامه

فرهنگ نامهای ایرانی

زیدان

(پسرانه)

نام نویسنده ای عرب، او نخستین نویسنده عرب است که به سبک نویسندگان اروپایی مطالب علمی وتاریخی اسلامی را به صورت رمان منتشر کرد

فرهنگ نامهای ایرانی

هادان

(پسرانه)

معرب از عبری نام پدر ساوه همسر ابراهیم (ع)

فرهنگ نامهای ایرانی

وادان

(پسرانه)

نام روستایی در نزدیکی دماوند

فرهنگ نامهای ایرانی

بادان

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر پیروز از سرداران دوران ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

نادان

بی عقل، جاهل، بی سواد

فرهنگ فارسی عمید

زندان

جایی که محکومان و تبهکاران را در آنجا نگه می دارند، محبس، بندیخانه

فرهنگ فارسی عمید

شادان

شاد، خوشحال، خوش دل، شادمان، برای مثال بس که بر گفته پشیمان بوده ام / بس که بر ناگفته شادان بوده ام (رودکی - ۵۳۷)، درحال خوشی و خوشحالی

فرهنگ فارسی عمید

زهدان

رحم، عضوی کیسه مانند در شکم که جنین تا قبل از تولد در آن زندگی می کند، جای بچه در شکم زن یا حیوان ماده، بچّه دان، بوگان، پوگان، بوهمان، بویگان، پرکام

فرهنگ فارسی عمید

زاران

زاری کنان، گریه کنان، نالان

فرهنگ فارسی عمید

بادان

آبادان، آباد، باصفا، بارونق

فرهنگ فارسی عمید

بادان

نام ایرانی معروف بزمان هرمز، (فرهنگ شاهنامه) : و اپرویز نامه نبشت ببادان کی عامل او بود بیمن کسی رسول فرست بدین مرد کی بتهامه است ... بادان چند مرد معروف را از اساوره نزدیک پیغمبر فرستاد، (فارسنامۀ ابن البلخی ص 106)

لغت نامه دهخدا

بادان

مخفف آبادان است که نقیض خراب باشد، (برهان)، رجوع به بادان فیروز در برهان شود

لغت نامه دهخدا

بادان

حکیمی بوده از شاگردان جمشید جم در حکمت معروف و باردان حکیم از شاگردان او بوده و سخنان ایشان در نامۀ باستان آمده و برخی را دیده ام، (آنندراج) (انجمن آرا)، رجوع به باذان شود

لغت نامه دهخدا

آزادان

آزآذان، نام قریه ای نزدیک اصفهان، مسقطالرأس ابوعبدالرحمن قتیبه بن مهران مقری، نام قریه ای نزدیک هرات، مدفن شیخ ابوالولید احمد بن ابی رجا

لغت نامه دهخدا

آزادان

جمع واژۀ آزاد، احرار

لغت نامه دهخدا