معنی ریا در فرهنگ فارسی عمید

خود را به نیکوکاری جلوه دادن برخلاف حقیقت، تظاهر به نیکوکاری و پاک دامنی، در فقه انجام دادن عمل نیک برای جلب نظر مردم نه به جهت رضای خدا مثلاً روی وریا

معنی ریا در لغت نامه دهخدا

ریاء، ظاهرسازی، چشم دیدی، (یادداشت مؤلف)، ساختگی، ظاهری:، زنا و ریا آشکارا شود، دل نرم چون سنگ خارا شود،، فردوسی،، من مانده به یمگان درون از آنم، کاندر دل من شبهت و ریا نیست،، ناصرخسرو،، اگر احسان کنی با مستحق کن، نه ازبهر ریا ازبهر حق کن،، ناصرخسرو،، ای خردمند نگه کن به ره از چشم خرد، تا ببینی که بر این امت نادان چه ریاست،، ناصرخسرو،، نه حکم او بتهور نه عدل او بنفاق، نه حلم او بتکلف نه جود او به ریا،، مسعودسعد،، غایت نادانی است ... چشم داشتن به ثواب آخرت به ریا در عبادت، (کلیله و دمنه)،، خلاص ده سخنم را ز غارت گروهی، که مولعند به نقش ریا و قلب ریا،، خاقانی،، می خوری به ْ گر ریا طاعت کنی، گفتم و تیر از کمان آمد برون،، خاقانی،، غلط گفتم ای مه کدام آشنایان، که هیچ آشنا بی ریایی نبینم،، خاقانی،، ای درونت برهنه از تقوی، کز برون جامۀ ریا داری،، سعدی (گلستان)،، منه آبروی ریا را محل، که این آب در زیر دارد وحل،، سعدی (بوستان)،، آن شیخ که بشکست ز خامی خم می، زو عیش و نشاطمیکشان شد همه طی، گر بهر خدا شکست پس وای به من، ور بهر ریا شکست پس وای به وی،، مهدیخان شحنه،، رجوع به ریاء شود،، - از روی یا ز روی ریا، برای تظاهر:، گم باد از روی زمین آن کسی، کاو را مهر تو ز روی ریاست،، فرخی،، رجوع به ترکیب روی ریا در ذیل مادۀ روی شود،، - اهل ریا، اهل ریا و سمعه، آنکه کارهای نیک را برای دیدار و گوشزد مردمان کند نه برای خوش آمد خدا، (ناظم الاطباء) :، من وهم صحبتی اهل ریا دورم باد،، حافظ،، - بی ریا، بدون تظاهر و خود نمایی: در همه حالها راستی و ... خویش اظهار کرده است و بی ریا میان دل و اعتقاد خود را بنموده است، (تاریخ بیهقی)،، هم مدح نادرآید و هم دوستی تمام، مادح چو بی طمع بود و دوست بی ریا،، مسعودسعد،، سالار خیل خانه دین حاجب رسول، سر دفتر خدای پرستان بی ریا،، سعدی،، رجوع به مادۀبی ریا شود،، - روی و ریا، نفاق و دورویی، تظاهر، خودنمایی ظاهری و ساختگی:، به روی و ریا کار کردن ندانی، ازیرا که نه مرد روی و ریایی،، فرخی،، چونکه داور بود او داور بی غل و غش است، چونکه حاکم بود او حاکم بی روی و ریاست،، فرخی،، هفتاد زلت از نظر خلق در حجاب، بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنیم،، سعدی،، رجوع به ترکیب روی و ریا و روی ریا در ذیل مادۀ روی شود،، - ریا ورزیدن، ریا کردن، عملی را برای چشم دید مردم انجام دادن:، گرچه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود، تا ریا ورزد و سالوس مسلمان نشود،، حافظ

معنی ریا در فرهنگ لغت هوشیار

ظاهر سازی، چشم دیدی، ساختگی، ظاهری

معنی ریا در فرهنگ واژه مترادف متضاد

تزویر، تظاهر، حیله، دورویی، ریو، زرق، سالوس، شایبه، ظاهرنمایی، فریب، نفاق، متضاد: صدق

معنی ریا در فرهنگ گویش مازندرانی

نمود رشد، جوانه، جوانه ی کوچک

معنی ریا - جستجوی لغت در جدول جو

ریا

فرهنگ فارسی عمید

ریا

لغت نامه دهخدا

ریا

فرهنگ لغت هوشیار

ریا

فرهنگ فارسی معین

ریا

فرهنگ واژه مترادف متضاد

ریا

فرهنگ گویش مازندرانی

ریاض

(پسرانه)

روضه ها، باغها

فرهنگ نامهای ایرانی

آریا

(پسرانه)

نام باستانی ایران، آزاده، نجیب، یکی از پادشاهان ماد، مهم ترین نژاد هند و اروپائی، نژاد هندوارپائیآنکه در عهدی بسیار کهن با هم زندگی می کردند و بعدها به دو بخش بزرگ تقسیم شدندگروهی به هند و ایران آمدند و گروهی به اروپا رفتند

فرهنگ نامهای ایرانی

ریاش

مال و معاش

فرهنگ فارسی عمید

ریاض

روضه ها، مطالب و اشعاری که در سوگواری و عزاداری بالای منبر می خوانند، باغ ها، گلستان ها، گلزارها، سبزه زارها، مرغزارها، کنایه از قبور بزرگان دینی، بهشت ها، جمع واژۀ روضه

فرهنگ فارسی عمید

ریاح

ریح ها، بادها، هواهای متحرک، جمع واژۀ ریح

فرهنگ فارسی عمید

ریاش

(رَ)

جامه و لباس پاکیزه. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). جامۀ نیکو. (دهار) (ترجمان القرآن جرجانی) ، حالت زیبا و نیکو، مال، معاش، ارزانی. (از ناظم الاطباء) ، جمع واژۀ ریش. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). پر مرغ. (از دهار). جمع واژۀ ریش به معنی پرمرغ. (آنندراج). رجوع به ریش شود

جامه و لباس پاکیزه. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). جامۀ نیکو. (دهار) (ترجمان القرآن جرجانی) ، حالت زیبا و نیکو، مال، معاش، ارزانی. (از ناظم الاطباء) ، جَمعِ واژۀ ریش. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). پر مرغ. (از دهار). جَمعِ واژۀ ریش به معنی پرمرغ. (آنندراج). رجوع به ریش شود

معنی ریا - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما