- رکوات (رَ کَ)
جمع واژۀ رکوه یا رکوه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). جمع واژۀ رکوه. (از اقرب الموارد). رجوع به رکوه شود
معنی رکوات - جستجوی لغت در جدول جو
- رکوات
جمع رکوه، کوزه ها مشک ها دولک ها
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
رکعت ها، قیامهایی از نماز که رکوع هم در آن باشد، رکوعها در نماز، جمع واژۀ رکعت
راوی ها، کسانی که خبرها یا حدیث ها یا حکایتی از دیگری روایت می کنند، روایت کننده ها، بازگویندگان شعر و سخن از کسی، کسانی که قصیده های شاعری را با لحن خوش در محفلی می خوانند، جمع واژۀ راوی
(رُ کَ)
لغت نامه دهخدا
یا رکبات یا رکبات، جمع واژۀ رکبه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به رکبات و رکبه شود
(رُ)
لغت نامه دهخدا
یا رکبات یا رکبات، جمع واژۀ رکبه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (اقرب الموارد). ج رکبه به معنی زانو یا جای باریکی ساق و ذراع ستور یا آرنج از هر حیوان. (آنندراج). رجوع به رکبه شود
(رُ کُ)
لغت نامه دهخدا
یا رکبات یا رکبات، جمع واژۀ رکبه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به رکبات و رکبه شود
(رَکَ)
لغت نامه دهخدا
دوانیدنهای اسب. و جنبانیدنیهای پا بجهت مهمیز زدن. (غیاث اللغات) (آنندراج). جمع واژۀ رکضت (رکضه). (فرهنگ فارسی معین)
(کُخُرْ رَ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان پشتکوه سورتچی بخش چهاردانگه است که در شهرستان ساری واقع است و 265 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
(رُ)
لغت نامه دهخدا
رواه. جمع واژۀ راوی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغه). رجوع به رواه و راوی شود: چنین شنیدم از ثقات روات. (سندبادنامه ص 129)
(رُ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ رات است که بلغت یمنی کاه را گویند. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). رجوع به رات شود
(مِ)
لغت نامه دهخدا
مأخوذ از تازی، داغی و ابزاری آهنین که بدان داغ می کنند. (ناظم الاطباء). مکواه. و رجوع به مکواه شود
جمع رکعه، خمش ها و خاست ها مغاک ها یکبار رکوع کردن در نماز، مجموع حالت نماز گذار از قیام (ایستادن) رکوع (پشت خم کردن) سجده (پیشانی بر زمین نهادن) توام با قرائت (در دو رکعت اول) یا تسبیح (در دو رکعت سوم ببعد) و اذکار مربوطه هر قیامی از نماز که رکوع در آن باشد جمع رکعات
کاروان سرا، پاره، سوراخ سوراخ شده
از توابع چهاردانگه ی سورتچی شهرستان ساری