Q: معنی روضه در فرهنگ فارسی عمید

مطالب و اشعاری که در سوگواری و عزاداری بالای منبر می خوانند. ماخوذ از نام کتاب «روضهالشهدا» تالیف ملاحسین کاشفی، از علما و وعاظ دورۀ تیموریان که آن را در سال ۹۰۸ هجری قمری دربارۀ وقایع کربلا و شهادت حضرت امام حسین تالیف کرده، جلسه ای که برای خواندن این سوگواری برگزار می شود مثلاً رفته بودم روضه، باغ، گلستان، گلزار، سبزه زار، مرغزار، کنایه از قبر بزرگان دینی، بهشت، روضۀ رضوان: باغ بهشت

Q: معنی روضه در لغت نامه دهخدا

نام رودخانه ای که در دهستان روضه چای بخش حومه شهرستان ارومیه جاری است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4). و رجوع به روضه چای شود

Q: معنی روضه در لغت نامه دهخدا

روضه. مرغزار. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) (آنندراج) (دهار) (ترجمان جرجانی چ دبیرسیاقی ص 53) (ناظم الاطباء) :، روضه ماء نهرها سلسال، دوحه سجع طیرها موزون.، سعدی (گلستان).، در بلاد عرب روضه های فراوان یافت شود. معروف شان آنها هستند که مضاف واقع شده اند که قریب صدوسی وشش کلمه است و روضه عبارتست از زمینهایی است که بواسطۀ سیراب شدن، گیاه و سبزه می رویاند و وقتی که پرگیاه شد حدیقه اش نامند. (از معجم البلدان)، گلخانه و گلستان. (ناظم الاطباء)، فراهم آمدنگاه آب. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)، نیم مشک آب. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)، آب اندک. (دهار). آن قدر آب که تک حوض را فراز گیرد. ج، رَوض. رِیاض. رَیضان. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). ج، روضات. (المنجد). باقی آب که در حوض بماند. (مهذب الاسماء)

Q: معنی روضه در لغت نامه دهخدا

میان منبر و مقبرۀ حضرت رسول (ص) مکانی است که نام آنرا روضه گویند به استناد روایتی که از حضرت است. ناصرخسرو گوید: میان مقبره (مقبرۀ حضرت رسول ص) و منبر هم حظیره ای است از سنگهای رخام کرده چون پیشگاهی و آنرا روضه گویند و گویند آن بستانی است از بستانهای بهشت چه رسول اﷲ فرموده است: ’بین قبری و منبری روضه من ریاض الجنه’. (سفرنامۀ ناصرخسرو چ دبیرسیاقی ص 74)

Q: معنی روضه در لغت نامه دهخدا

میان نسق شامی و نسق یمانی از کواکب ثابته را روضه خوانند یعنی باغچه. (از التفهیم)

Q: معنی روضه در فرهنگ لغت هوشیار

نوحه سرائی بر مصائب اهل بیت رسول (ص)

Q: معنی روضه در فرهنگ فارسی معین

باغ، گلزار، جمع ریاض، روضات، مطالب و اشعاری که هنگام عزا و سوگواری بالای منبر می خوانند

Q: معنی روضه در فرهنگ واژه مترادف متضاد

باغ، بوستان، گلزار، روضه خوانی، عزاداری، قبر، گور، مزار

روضه

فرهنگ فارسی عمید

روضه

لغت نامه دهخدا

روضه

لغت نامه دهخدا

روضه

لغت نامه دهخدا

روضه

لغت نامه دهخدا

روضه

لغت نامه دهخدا

روضه

فرهنگ لغت هوشیار

روضه

فرهنگ فارسی معین

روضه

فرهنگ واژه مترادف متضاد

روزه

مربوط به روز در ترکیب با عدد مثلاً دو روزه، یک روزه،
در فقه از اعمال مذهبی، به صورت خودداری از خوردن، آشامیدن و سایر اعمالی که برای روزه دار منع شده از طلوع صبح تا غروب آفتاب، صوم، روزه دار مثلاً امروز روزه بودم
روزه گشودن: روزه گشادن، کنایه از باز کردن روزه با خوردن غذا، افطار کردن
روزۀ مریم: روزۀ سکوت که حضرت مریم به آن مامور شد، خاموشی و سکوت

فرهنگ فارسی عمید

رواه

طعام زندانیان، غذای زندانیان و اسیران

فرهنگ فارسی عمید

روچه

نوعی انگور، انگور پیش رس

فرهنگ فارسی عمید

رومه

موهایی که اطراف اندام تناسلی مرد یا زن می روید، موی زهار، رمکان، رم، روم، رنب، رنبه، برای مثال شد جای جای ریخته از ننگ روی او / ریشی که ننگ دارد از او رومۀ زهار (سوزنی - ۴۱)

فرهنگ فارسی عمید

مروضه

(مَ ضَ)

مؤنث مروض، نعت مفعولی از روض و ریاضه. رجوع به مروض و روض و ریاضه شود. ناقه مروضه، شتر مادۀ رام کرده. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

حروضه

(تَ)

حروض. حراضه. نزدیک شدن به مرگ. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

روزه

خودداری از خوردن و آشامیدن که مدت شرعی آن از طلوع صبح تا غروب آفتاب است

معنی روضه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما