- رهو
آهسته و نرم راه رفتن
معنی رهو - جستجوی لغت در جدول جو
- رهو
طریقه، قاعده، روش، پی و نشان، در روایات، کوهی در سرندیب که آدم از بهشت بر آن کوه فرود آمد، برای مثال به کوه رهو برگرفتند راه / چه کوهی بلندیش بر چرخ و ماه (اسدی - لغت نامه - رهو)
- رهو (رُ /رَ)
نام کوهی در سراندیب که آدم چون از بهشت بیرون آمد به آن کوه افتاد. (برهان) (از لغت فرس اسدی) (از فرهنگ جهانگیری) (فرهنگ اوبهی) :
به کوه رهو برگرفتند راه
چه کوهی بلندیش بر چرخ و ماه.
اسدی
به کوه رهو برگرفتند راه
چه کوهی بلندیش بر چرخ و ماه.
اسدی
- رهو (رُ)
طرز و روش، قاعده و قانون. (ناظم الاطباء) ، پی و نشان، سیاهی از دور. (ناظم الاطباء) (برهان) (آنندراج)
- رهو (تَ لَمْ مُ)
گشاده شدن میان دو پای کسی، گستردن مرغ بال خود را. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). گستردن مرغ بال را و آرمیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) ، آرمیدن دریا. (ناظم الاطباء) (المصادرزوزنی) (از اقرب الموارد). آرمیده شدن دریا. (منتهی الارب) (آنندراج). آرامیدن. (ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 54) (دهار) ، به آرامی سیر کردن. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). نرم رفتن. (آنندراج) (دهار). رفتن به رفق. (المصادر زوزنی) ، پیوسته و دایم بودن طعام. (ناظم الاطباء)
- رهو
روش، طریقه، طرز، قاعده، پی و نشان
- رهو ((رَ))
طریقه، روش، قاعده، رفتار نرم، گشادگی میان هر دو پای، جماعت مردم، درنا، کلنگ
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دخترانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
شاهد، معشوق، جانور معروف که نام دیگر آن غزال است، آهو به زیبایی چشم و خرامش در رفتار شهرت دارد، یکی از همسران فتحعلی شاه قاجار
(رَهَْ وَ)
لغت نامه دهخدا
راهوار. (دهار) (مهذب الاسماء). معرب رهوار. (یادداشت مؤلف) (از المعرب جوالیقی ص 156). و مما اخذوه (ای العرب) من الفارسیه الرهوج الهملاج و اصله رهوار. (ابن درید در جمهره از سیوطی در المزهر). رجوع به رهوه و رهوار شود
اسم جمع گروه مردان کمتر از ده مردان از 3 (یا 7) تا 10 (یا 40)، قبیله مرد دودمان جمع ارهاط ارهطه رهاط جج اراهیط
کسی که به جهت اعمال زشت بدنام گردد بی حرمت بی عزت بی آبرو بد نام مفتضح
چینه گونه ای دیوار با گل، گل چینه فشردن، نکوهیدن، در پیش شدن، شتابانیدن
