معنی رهبر در فرهنگ فارسی عمید

کسی که دیگری را راهنمایی کند، راهنما، راهبر، در علوم سیاسی بالاترین مقام در جمهوری اسلامی ایران، ولی فقیه

معنی رهبر در لغت نامه دهخدا

راهبر. قائد. دال. راهنما. رهنما. هادی. مرشد: قلاووز. قلاوز. پیشرو. پیشوا. قدوه. امام. لیدر. (یادداشت مؤلف). خفر. هادی. رهنما. بدرقه. (ناظم الاطباء). رهنما. (آنندراج) (انجمن آرا) :، به شاه جهان گفت پیغمبرم، ترا سوی یزدان همی رهبرم.، دقیقی.، مگر به ْ شود هیچ بهتر نشد، کسی سوی آن درد رهبر نشد.، فردوسی.، بخت من رهبری خجسته پی است، کس ندارد چو بخت من رهبر.، فرخی.، ازیرا نظیرم همی کس نیابد، که بر راه آن رهبر بی نظیرم.، ناصرخسرو.، دو رهبر به پیش تو استاده اند، کز ایشان یکی عقل و دیگر هواست.، ناصرخسرو.، چون صدهزار لام الف افتاده یک بیک، از دور دست و پای نجیبان رهبرش.، خاقانی.، رهبر جانت در این تاریک جای، جوهر علم است علمت جان فزای.، عطار.، گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد، گفتااگر بدانی هم اوت رهبر آید.، حافظ.، رجوع به راهبر شود.، - رهبر پیشاهنگی، فرمانده پیشاهنگان. (فرهنگ فارسی معین).،، لیدر. راهبر حزب. رهبر حزب. (یادداشت مؤلف)، برهان و حجت و دلیل. (ناظم الاطباء). به معنی دلیل و برهان باشد. (برهان).، - رهبر خردی، برهانی که عقل پسندد. (از انجمن آرا) (از آنندراج).،

معنی رهبر در لغت نامه دهخدا

ره برنده. رهزن. راهزن. راهبر. قاطع طریق. قطاع الطریق. (یادداشت مؤلف). رجوع به راهبُر شود، برندۀ راه. راه سپار. رهسپر. رهنورد:، زلزله در زمین فتاد و خروش، از تکاپوی آن کُه رهبر.، فرخی.، رهبر و شخ شکن و شاددل و تیزعنان، خوشرو و سخت سم و پاک تن و جنگ آغاز.، منوچهری.، شکیب آوری رهبر و تیزگام، ستوری کش و کم خور و پرخرام.، اسدی.، رجوع به راهبر شود