- رمح
نیزه، نی یا چوب دراز و سخت که بر سر آن آهن نوک تیز نصب کنند
معنی رمح - جستجوی لغت در جدول جو
- رمح (رُ)
نیزه. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب). چوبی است دراز با حربه ای در سر آن برای دفع و طعن دشمن. ج، رماح، ارماح. (از اقرب الموارد). پیغال:
آهنین رمحش چو آید بر دل پولادپوش
نه منی تیغش چو آید بر سر خنجرگذار.
منوچهری.
تیغ او و رمح او و تیر او و گرز او
دست او و جام او و کلک او و پالهنگ.
منوچهری.
صاحب آنندراج آرد: بفارسی افعی و مار و نهال از تشبیهات اوست:
شاخ نهال رمحت برکند بیخ باغی
سیل سحاب جودت افزود آب سائل.
خواجه جمال الدین سلمان (از آنندراج).
مار رمحت به سنان مهرشکاف آمده است
شیر رایات تو در معرکه صفدر شده است.
خواجه جمال الدین سلمان (از آنندراج).
آنکه گر افعی رمحش رود اندر ته خاک
دل محمود برون آورد از زلف ایاز.
عرفی (از آنندراج).
- رمح اظمی ̍، نیزۀ گندم گون. (مهذب الاسماء). نیزۀ اسمر. (از اقرب الموارد).
- رمح ثلب، نیزۀ رخنه درآورده. (مهذب الاسماء). نیزۀ شکاف برداشته. (از اقرب الموارد).
، درویشی و فاقه. (منتهی الارب). فقر وفاقه. (از اقرب الموارد)
آهنین رمحش چو آید بر دل پولادپوش
نه منی تیغش چو آید بر سر خنجرگذار.
منوچهری.
تیغ او و رمح او و تیر او و گرز او
دست او و جام او و کلک او و پالهنگ.
منوچهری.
صاحب آنندراج آرد: بفارسی افعی و مار و نهال از تشبیهات اوست:
شاخ نهال رمحت برکند بیخ باغی
سیل سحاب جودت افزود آب سائل.
خواجه جمال الدین سلمان (از آنندراج).
مار رمحت به سنان مهرشکاف آمده است
شیر رایات تو در معرکه صفدر شده است.
خواجه جمال الدین سلمان (از آنندراج).
آنکه گر افعی رمحش رود اندر ته خاک
دل محمود برون آورد از زلف ایاز.
عرفی (از آنندراج).
- رمح اظمی ̍، نیزۀ گندم گون. (مهذب الاسماء). نیزۀ اسمر. (از اقرب الموارد).
- رمح ثلب، نیزۀ رخنه درآورده. (مهذب الاسماء). نیزۀ شکاف برداشته. (از اقرب الموارد).
، درویشی و فاقه. (منتهی الارب). فقر وفاقه. (از اقرب الموارد)
- رمح (تَ لَ)
نیزه زدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (از منتهی الارب). نیزه زدن کسی را. (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، لگد زدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). به پای زدن اسب کسی را. (از منتهی الارب). لگد زدن اسب کسی را. (ناظم الاطباء). به پای زدن کسی را اسب و شتر و خر. (آنندراج). لگد زدن چارپای کسی را. (اقرب الموارد) ، زدن ملخ سنگریزه را به دو پای خود. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، درخشیدن برق. (منتهی الارب) (آنندراج). درخشیدن خفیف و پیاپی برق. (اقرب الموارد)
- رمح
نیزه، چوبی است دراز با حربه ای در سر آن برای دفع و طعن دشمن
- رمح ((رُ مْ))
نیزه
- رمح
زوبین، نیزه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ مَ)
لغت نامه دهخدا
دراز. (منتهی الارب) (آنندراج) (ازاقرب الموارد). دراز و طویل. (ناظم الاطباء). مرد دراز. (مهذب الاسماء). رجوع به شرمّح شود، توانا و قوی. ج، شرامح و شرامحه. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). توانا. (منتهی الارب) (آنندراج)
سرگیجه، دماغک دماغ کوچک بر سر برخی پرندگان جدا از بینی آنان، مغزچه
از سرما مردن، از میان بردن چشم آماه از بیماری ها چشم آماسیده، آب بدمزه، آب شور، چرکین: جامه، جمع رمداء، شترمرغان درد چشم، ورمی که در طبقه ملتحمه پدید آید
جمع رمه، ریسمان پوسیده، جمع رمه، استخوان های پوسیده، چوبخوارک ها، مورچه های پردار
بینی کوه، کرانه، میانسرا، پسسرا، بنیاد پشت دادن، استوانیدن، گراییدن
زاهدان بچه، جای بچه در شکم، بچه دان، خویشاوندی، خویشی مهربانی و عطوفت و شفقت و غمخواری و نرم دلی
نفع و سود که از تجارت حاصل میاید، منفعت، سودی که از قمار بدست می آید
