- رفه
رف کوچک، طاقچۀ نزدیک سقف، در علم نجوم مجموعۀ ستاره های پروین
معنی رفه - جستجوی لغت در جدول جو
- رفه (رَ فَ / فِ)
پروین و ثریا که شش ستارۀ کوچک باشد در کوهان ثور. (ناظم الاطباء). پروین را گویند که آن شش ستارۀ کوچک باشد در کوهان ثور و به عربی ثریا خوانند. (آنندراج) (از لغت محلی شوشتر نسخۀ خطی کتاب خانه مؤلف) (از برهان)
- رفه (اِ زِ)
یا رفه. (ناظم الاطباء) (المصادر زوزنی). فراخ و آسان زندگانی شدن کسی. (آنندراج). فراخ و آسان شدن زندگانی: رفه الرجل رفهاً و رفهاً و رفوهاً. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، بر آب آمدن شتران هرگاه که خواهند. (آنندراج) (المصادر زوزنی) (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی) (از اقرب الموارد) ، سیرآب و علف شدن شتران. (آنندراج) (منتهی الارب). رجوع به رفوه شود
یا رفه. مصدر به معنی رفوه. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به رفوه و رفه شود
یا رفه. مصدر به معنی رفوه. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به رفوه و رفه شود
- رفه (رَفْ فَ)
یک بار شیر خوردن. (ناظم الاطباء) ، لقمۀ کامل و کافی. (از اقرب الموارد)
- رفه (رُ فَ)
کاه خشک. (ناظم الاطباء)
- رفه (رُ فَهْ)
کاه. از آن است مثل: اغنی من التفه عن الرفه، التفه: السبع. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کاه. (آنندراج). تبن. کاه. (یادداشت مؤلف)
- رفه (رُفْ فَ)
کاه و ریزۀ آن. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
- رفه (رِ فَ)
گیاه سبز و تر. (ناظم الاطباء)
- رفه
مهربانی کردن، آسان شدن زیست کاه گیاه تر سبزه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
گیاهی خودرو و یک ساله با ساقۀهای سرخ و برگ های سبز و تخم های ریز سیاه لعاب دار و نرم کننده که مصرف خوراکی و دارویی دارد، تورک، پرپهن، بلبن، فرفخ، بخله، بخیله، بوخل، بوخله، بیخیله، بقلة الحمقا
چیده گیاهی است از تیره ای بنام خرفه جزو رده جدا گلبرگها که خودرو و دارای ساقه های سرخی است که روی زمین میخوابد. گلبرگهایش سفید یا زرد و تخم های آن ریز و سیاه است. تخم آن در پزشکی بکار میرود پر پهن فرفهن فرفین بوخله خفرج بقله الحمقاء
تازگی از نعمت و آسایش، نعمت و فراخی طعام خوشمزه آسودگی و دولتمندی، استراحت و تنعم
((خُ فِ یا فَ))
فرهنگ فارسی معین
گیاهی است از تیره خرفه، جزو رده جداگلبرگ ها، گلبرگ هایش سفید یا زرد و تخم های آن ریز و سیاه است، تخم آن در پزشکی به کار می رود، پرپهن، فرفهن، فرفین، بوخله، خفرج، بقله الحمقاء، پخل
