- رفن(رِفْ فَ)
اسب دم دراز. (ناظم الاطباء) (آنندراج) (منتهی الارب). گویند اصل آن رفّل است. (اقرب الموارد)
معنی رفن - جستجوی لغت در جدول جو
- رفن(رَ)
بیضه و تخم مرغ. (ناظم الاطباء). بیضه. (آنندراج) (منتهی الارب). بیض و گویند صواب نبض است. (از اقرب الموارد). در قاموس ’بیض’ و در لسان ’نبض’ آمده (از ابن الاعرابی) و بنظر مؤلف قول دومی درست تر است. زیرا ذیل همان ماده نوشته: ’ارفان الرجل: نفر ثم سکن’. و هنگام حرکت کردن نبض شدت می یابد و در این ماده هیچ قرینه ای برای معنی ’بیض’ وجود ندارد. (از نشوءاللغه ص 29)
- رفن(رِ فِ)
دهی از دهستان میانکوه بخش اردل شهرستان شهر کرد. سکنۀ آن 915 تن. آب آن از رود خانه سرخون. محصول عمده آنجا غلات و برنج. صنایع دستی زنان آن گلیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)
- رفن
نام مرتعی در لفور سوادکوه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(رَ یَ)
لغت نامه دهخدا
جایگاهی است در سواحل شام پهلوی طرابلس، شهرکی هم درپهلویش یافت شود. (از معجم البلدان ج 4). رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 3 و تاریخ الحکماء قفطی ص 70 شود
ریم ناخن چرک ناخن، چرک بغل، چرک چرکینی، بن ران بد خاک، جای خشک، چرک بن ناخن، بنران بیخ ران، آهک نرم، کاه بابا گندم
ناتوانی در انجام درست کاری، خرامیدن دامن کشان رفتن دامن دامن دراز، جامه گشاد، دم اسپ، پرگوشت، زندگی فراخ خرامیدن بناز رفتن
پارسی تازی گشته رسن ریسمان بند پال ریسمان بند طناب، زمام افسار جمع ارسان ارسن
پنچه گرگ از گیاهان به پایان رساندن، رسا کردن، دشنام دادن، داغ کردن: ستور پنجه گرگ
