معنی رضوانشاه - جستجوی لغت در جدول جو

رضوانشاه

لغت نامه دهخدا

رضوانه

(دخترانه)

مؤنث رضوان، بهشت

فرهنگ نامهای ایرانی

شروانشاه

(شَرْ)

لقب عام ملوک شروان. (آثار الباقیه). لقب پادشاهان شروان (به اران) که آنان را لیزان شاه و خرسان شاه نیز می خوانده اند. (از حدود العالم). منظور خاقان اکبرابوالهیجا فخرالدین منوچهربن فریدون شروانشاه و پسروی خاقان کبیر جلال الدین ابوالمظفر اخستان بن منوچهر است که پدر و پسر ممدوح خاقانی بوده اند:
چون عزم داری راه را چون دل دهی دلخواه را
فرمان شروانشاه را بر دل نگهبان دیده ام.
خاقانی.
یا گهرهایی که در افسر نشاند افراسیاب
پیش شروانشاه کیخسرو مکان افشانده اند.
خاقانی.
رجوع به شروانشاهان و دیوان خاقانی چ سجادی صفحۀ سی و شش وسی و هفت مقدمه شود

لغت نامه دهخدا

رضوانده

(رِضْ دِهْ)

نام یکی از بخشهای سه گانه شهرستان طوالش است. این بخش در قسمت مرکزی شهرستان واقع و از طرف شمال به بخش حومه و از طرف جنوب به بخش ماسال شاندرمن و از خاور به دریای خزر و از باختر به خط رأس سلسلۀ البرز بین گیلان و خلخال محدود است. راه اسفالت بندر انزلی به آستارا از این بخش می گذرد. راه آهن کم عرضی که برای حمل سنگ از پونل به کپورچال کشیده شده در قسمت جنوبی این بخش واقع است. مرکز بخش طبق سازمان باید رضوانده باشد ولی فعلاً بخشداری درآبادی پونل در ساختمانی که متعلق به ادارۀ بندر است ساکن می باشد. این بخش از چهار دهستان بنام گیل دولاب، پره سر، میانده، خشابر، تشکیل می یابد و دهستانهای پره سر، میانده، خشابر به طالشدولاب معروفست. جمع قراء بخشن رضوانده 60 آبادی بزرگ و کوچک و جمعیت آن در حدود 23هزار تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

روانکاه

(دَ / دِ گَ تَ / تِ)

کاهندۀ روان. آنکه یا آنچه باعث کاهش و فرسایش روان باشد. کاری صعب که روح را کسل و آزرده وفرسوده کند. روان فرسا. جانکاه. جانگزا:
وز عون تو روید چو گیا لعل ز خاره
و آن زهر روانکاه شود نوش گواره.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

شروانشاه

پادشاه شروان و آن عنوان امرای ناحیه شروان - که در مشرق رود کورا و مغرب بحر خزر قرار دارد - می باشد

فرهنگ لغت هوشیار

روانکاه

جانکاه، کاهنده روان، جانگزا

فرهنگ لغت هوشیار

روانشاد

شاد روان

فرهنگ لغت هوشیار

معنی رضوانشاه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما