معنی رضاب در لغت نامه دهخدا

آب دهن یا آب دهن مکیده یا پاره های آب دهن در دهن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). آب دهن مکیده. (از اقرب الموارد). آب دهان. (صراح اللغه) (دهار). بزاق. (یادداشت مؤلف) : چون اشک به روی عاشقان روان و رخشان و چون شمع بر بالین معشوق ریزان و درخشان، آرزومندتر از شراب وصل نازکان و سودمندتر از رضاب لعل یارگان. (ترجمه محاسن اصفهان)، ریزۀ خشک، پاره های برف، پاره های شکر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، پارۀ یخچه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تگرگ. (از اقرب الموارد) (از المنجد)، شهد نیک، یا عام است. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). لعاب عسل. (از اقرب الموارد).، - رضاب نحل، به مجاز، عسل. (یادداشت مؤلف).،، کفک شهد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). کفک عسل. (از اقرب الموارد)، دانۀ شبنم بر برگ درخت از باران، یا عام است. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

معنی رضاب در فرهنگ لغت هوشیار

آب دهان، پاره: پاره برف پاره یخ پاره شکر، دانه شبنم، تری درخت باران خوردگی، آب گوارا، کف انگبین، ریزه مشک

معنی رضاب - جستجوی لغت در جدول جو

رضاب

لغت نامه دهخدا

رضاب

فرهنگ لغت هوشیار

رباب

(دخترانه)

نام سازی است

فرهنگ نامهای ایرانی

رضاع

شیرخوارگی، شیر دادن مادر به کودک

فرهنگ فارسی عمید

ضراب

بسیار زننده،، سخت زننده،، کسی که سکه ضرب می کند، زرگر

فرهنگ فارسی عمید

هضاب

هضبه ها، پشته ها، کوه ها، جمع واژۀ هضبه

فرهنگ فارسی عمید

رهاب

رهاوی، گوشه ای در دستگاه های سه گاه، شور و نوا، رهاو، راهوی

فرهنگ فارسی عمید

رکاب

حلقۀ فلزی که به زین اسب آویزان می کنند و هنگام سوار شدن پا در آن می گذارند، مفرد واژۀ رکب
پله مانندی در کنار درشکه، اتومبیل یا اتوبوس که مسافران هنگام سوار شدن و پیاده شدن پا بر آن می گذارند، مفرد واژۀ رکائب
کنایه از اسب سواری، مرکب
نوعی پیالۀ هشت پهلوی بلند

حلقۀ فلزی که به زین اسب آویزان می کنند و هنگام سوار شدن پا در آن می گذارند، مفردِ واژۀ رُکُب
پله مانندی در کنار درشکه، اتومبیل یا اتوبوس که مسافران هنگام سوار شدن و پیاده شدن پا بر آن می گذارند، مفردِ واژۀ رکائب
کنایه از اسبِ سواری، مَرکب
نوعی پیالۀ هشت پهلوی بلند

فرهنگ فارسی عمید