- رسایی
رسا، چالاکی در فهم و ادراک، کاردانی، شایستگی
معنی رسایی - جستجوی لغت در جدول جو
- رسایی (رَ)
رسائی. رسا بودن. رسندگی. واصل بودن، درآمد و مدخل. (ناظم الاطباء) ، وصال. (آنندراج) ، سرعت انتقال و چالاکی در ادراک، قابلیت و کاردانی و هنر و فراست و لیاقت و شایستگی و سزاواری. (ناظم الاطباء) ، دانش، فهم و ادراک، فضیلت. (ناظم الاطباء) ، کمال. (انجمن آرا) (آنندراج) (فرهنگ فارسی معین) ، بلوغ. (انجمن آرا) (یادداشت مؤلف) (آنندراج) (فرهنگ فارسی معین) ، کفایت. کفاف. (یادداشت مؤلف) ، بلاغت. (یادداشت مؤلف). بلیغ بودن
- رسایی (رَ)
یا رسایی پنجابی. محمد ارشد. از گویندگان قرن دوازدهم هندوستان بود. رجوع به تذکرۀ حسینی چ لکهنو ص 134 و شمع انجمن چ هندوستان ص 177 و روز روشن چ هوپال ص 241 و فرهنگ سخنوران تألیف خیامپور شود
- رسایی
کمال بلوغ
- رسایی ((رَ یا رِ))
کمال، بلوغ
- رسایی
بلاغت، کمال، بلوغ، پختگی، رسیدگی
متضاد: نارسایی
متضاد: نارسایی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
رساله ها، پایان نامه ها، کتبی که در آن مراجع تقلید، احکام مذهبی را توضیح می دهند، کتاب ها، کتابهای کوچک، نامه ها، جمع واژۀ رساله
منسوب به سرای: غلامان سرایی. یا ترک سرایی. ترکی که در سرای سلطان خدمت کند: کعبه چکنی با حجر الاسود و زمزم ها عارض و زلف و لب ترکان سراییی (خاقانی 435) توضیح نسخه بدل ترکان سرایی ترکان خطایی است. یا غلام سرایی. غلامی که در کاخ سلطنتی خدمت کند
