- رحیم(پسرانه)
مهربان، از نامهای خداوند
معنی رحیم - جستجوی لغت در جدول جو
- رحیم
مهربان و بخشاینده، بخشایشگر، از نام های خداوند
- رحیم
بخشایشگر
- رحیم((رَ))
مهربان، بخشاینده، از صفات خداوند
- رحیم
دلسوز، رئوف، رحم دل، مهربان
متضاد: سخت دل، سنگدل، شقی، قسی
متضاد: سخت دل، سنگدل، شقی، قسی
- رحیم
رحيمٌ
- رحیم
Merciful
- رحیم
miséricordieux
- رحیم
милосердный
- رحیم
barmherzig
- رحیم
милосердний
- رحیم
miłosierny
- رحیم
仁慈的
- رحیم
misericordioso
- رحیم
misericordioso
- رحیم
رحمٰن
- رحیم
barmhartig
- رحیم
দয়ালু
- رحیم
เมตตา
- رحیم
mwenye huruma
- رحیم
merhametli
- رحیم
자비로운
- رحیم
慈悲深い
- رحیم
misericordioso
- رحیم
penyayang
- رحیم
दयालु
- رحیم
רחמן
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
رحمت و درود فرستادن برای مرده، مهربانی کردن، درود فرستادن، طلب آمرزش کردن
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
مهربانی کردن بر کسی. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) ، رحمک اﷲ گفتن کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ترحم. (المنجد) (اقرب الموارد). طلب آمرزش کردن بر کسی، و ترحیم در این مورد فصیح تر از ترحم است. (از اقرب الموارد). و رجوع به ترحم شود.
- مجلس ترحیم، در تداول فارسی امروز بمعنی مجلس سوگواری، عزاخانه، مجلس ختم و پرسه است
- مجلس ترحیم، در تداول فارسی امروز بمعنی مجلس سوگواری، عزاخانه، مجلس ختم و پرسه است
(رَ)
لغت نامه دهخدا
آذر بیگدلی گوید: اسمش عبدالرحیم خان معروف به خان خانان فرزند بهرام خان بهارلو ترکمان بود. و به هندوستان رفت. رحیمی جوانی مستعد بود. اکثر اهل کمال که به هند رفته اند از دولت او خوش گذرانیده اند. رضاقلیخان هدایت آرد: او پسر بیرامعلی خان حاکم قندهار بود که از دولت صفویه روگردان شده به هند رفت و در آنجا امیری بزرگ و ممدوح شعرا گردید. از اوست:
به جرم عشق توام میکشند غوغایی است
تو نیز بر لب بام آ که خوش تماشایی است.
#
غمت مباد چو می پرسی از حکایت من
دل تو طاقت این گفتگو کجا دارد.
#
نشان یافتن صد هزارمضمون است
نخوانده نامۀ ما را چو پاره پاره کند
بهای خون من و صد هزار همچو من است
که من به خون طپم و قاتلم نظاره کند.
#
سرمایۀ عیش جاودانی غم تو
بهتر ز هزار شادمانی غم تو
گفتی که چنین واله و شیدات که کرد
دانی غم تو و گر ندانی غم تو.
(از مجمع الفصحاء ج 1 ص 29) (آتشکدۀ آذر چ شهیدی ص 14)
به جرم عشق توام میکشند غوغایی است
تو نیز بر لب بام آ که خوش تماشایی است.
#
غمت مباد چو می پرسی از حکایت من
دل تو طاقت این گفتگو کجا دارد.
#
نشان یافتن صد هزارمضمون است
نخوانده نامۀ ما را چو پاره پاره کند
بهای خون من و صد هزار همچو من است
که من به خون طپم و قاتلم نظاره کند.
#
سرمایۀ عیش جاودانی غم تو
بهتر ز هزار شادمانی غم تو
گفتی که چنین واله و شیدات که کرد
دانی غم تو و گر ندانی غم تو.
(از مجمع الفصحاء ج 1 ص 29) (آتشکدۀ آذر چ شهیدی ص 14)
(رَ)
لغت نامه دهخدا
طایفه ای از طوایف قشقایی. (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 80). یکی از طوایف ایل قشقایی ایران و مرکب از 300 خانوار است. در دوفرسخی حنا و قسمتی در چهارفرسخی یزدخورت مسکن دارند. (یادداشت مؤلف)
ختم، رحمت فرستادن، طلب آمرزش، رحم کردن، شفقت آوردن