معنی راستقان - جستجوی لغت در جدول جو

راستقان

لغت نامه دهخدا

باستان

(پسرانه)

قدیمی، دیرینه، کهنه، گذشته (نگارش کردی: باستان)

فرهنگ نامهای ایرانی

داستان

افسانه، سرگذشت، حکایت دستان، قصه، مثل
داستان راندن: کنایه از داستان گفتن، قصه گفتن، حکایت کردن
داستان زدن: افسانه گفتن، مثل زدن، برای مثال شگفت آمدش داستانی بزد / که دیوانه خندد ز کردار خود (فردوسی - ۳/۳۷۶)
داستان شدن: کنایه از مشهور شدن، بلندآوازه شدن، برای مثال از مردمی میان جهان داستان شدی / جز داستان خویش دگر داستان مخوان (فرخی - ۲۹۷)

افسانه، سرگذشت، حکایت دستان، قصه، مثل
داستان راندن: کنایه از داستان گفتن، قصه گفتن، حکایت کردن
داستان زدن: افسانه گفتن، مثل زدن، برای مِثال شگفت آمدش داستانی بزد / که دیوانه خندد ز کردار خود (فردوسی - ۳/۳۷۶)
داستان شدن: کنایه از مشهور شدن، بلندآوازه شدن، برای مِثال از مردمی میان جهان داستان شدی / جز داستان خویش دگر داستان مخوان (فرخی - ۲۹۷)

فرهنگ فارسی عمید

باستان

کهنه، گذشته، دیرین، زمان قدیم

فرهنگ فارسی عمید

باستیان

قلعۀ مخصوص نگهداری ابزار جنگی

فرهنگ فارسی عمید

چراستان

(چَ سِ)

مرتع. مرج. (مهذب الاسماء). مرعی. چراگاه. جای چریدن

لغت نامه دهخدا

راستان

جمع واژۀ راست، عادلها و صادقها، (ناظم الاطباء)، صدیقان، مقابل کژان، (از شرفنامۀ منیری) :
ز بیم سپهبد همه راستان
بدان کار گشتند همداستان،
فردوسی،
راست شو تابراستان برسی
خاک شو تا بر آستان برسی،
اوحدی (از امثال وحکم)،
، قسط، عدل: ونصنع الموازین القسط، ما بنهیم ترازوها راستان، (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 3 ص 547)

جَمعِ واژۀ راست، عادلها و صادقها، (ناظم الاطباء)، صدیقان، مقابل کژان، (از شرفنامۀ منیری) :
ز بیم سپهبد همه راستان
بدان کار گشتند همداستان،
فردوسی،
راست شو تابراستان برسی
خاک شو تا بر آستان برسی،
اوحدی (از امثال وحکم)،
، قسط، عدل: ونصنع الموازین القسط، ما بنهیم ترازوها راستان، (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 3 ص 547)

لغت نامه دهخدا

راجستان

(جَ)

ناحیه ای است در شمال غربی هندوستان در راجپوتانا که سکنۀ آن 15947000 و پایتخت آن جی پور است

لغت نامه دهخدا

راستانه

(نَ / نِ)

بصورت راستی. به طریق راستی

لغت نامه دهخدا

راستکار

راست فعل، درستکار، صادق و متدین و امانت دار و صالح و پرهیزکار، (آنندراج)، کسی که کار به راستی و درستی میکند، درستکار و مقدس و عادل، (ناظم الاطباء)، درستکار و راست و دارای اعمال صالحه و بمعنی دیندار و مستقیم نیز آمده است، (شعوری ج 2) :
با عمل مرقول خود را راست کن
تا که گردی راستکار و راست بین،
ناصرخسرو،
این نه ملک پادشاه جملۀ مشرق بود ... ودادگر و راستکار بود، (اسکندرنامه نسخۀ نفیسی)،
گر چو ترازو شده ای راستکار
راستی دل بترازو گمار،
نظامی،
خواهی که رستگار شوی راستکار باش
تا عیبجوی را نرسد بر تو مدخلی،
سعدی،
عالمی راستکار در پیش اسکندر به حجت زبان آوری میکرد، (مجالس سعدی ص 20)،
راستکاران بلند نام شوند
کژروان نیم پخت و خام شوند،
اوحدی مراغه ای،
تا تو باشی ز راستان مگذر
مکش از خط راستکاران سر،
اوحدی،
حکیم، راستکار، (منتهی الارب) (دهار)، رشید، متدین، مسد، راستکار، (منتهی الارب)، مسدّد، راستکار، (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)، خداوند صنعت و صنعتگر، (ناظم الاطباء)، کسی که در کار و صنعت خود ماهر باشد، (شعوری ج 2)

راست فعل، درستکار، صادق و متدین و امانت دار و صالح و پرهیزکار، (آنندراج)، کسی که کار به راستی و درستی میکند، درستکار و مقدس و عادل، (ناظم الاطباء)، درستکار و راست و دارای اعمال صالحه و بمعنی دیندار و مستقیم نیز آمده است، (شعوری ج 2) :
با عمل مرقول خود را راست کن
تا که گردی راستکار و راست بین،
ناصرخسرو،
این نه ملک پادشاه جملۀ مشرق بود ... ودادگر و راستکار بود، (اسکندرنامه نسخۀ نفیسی)،
گر چو ترازو شده ای راستکار
راستی دل بترازو گمار،
نظامی،
خواهی که رستگار شوی راستکار باش
تا عیبجوی را نرسد بر تو مدخلی،
سعدی،
عالمی راستکار در پیش اسکندر به حجت زبان آوری میکرد، (مجالس سعدی ص 20)،
راستکاران بلند نام شوند
کژروان نیم پخت و خام شوند،
اوحدی مراغه ای،
تا تو باشی ز راستان مگذر
مکش از خط راستکاران سر،
اوحدی،
حکیم، راستکار، (منتهی الارب) (دهار)، رشید، متدین، مُسِد، راستکار، (منتهی الارب)، مُسَدَّد، راستکار، (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)، خداوند صنعت و صنعتگر، (ناظم الاطباء)، کسی که در کار و صنعت خود ماهر باشد، (شعوری ج 2)

لغت نامه دهخدا

راستگار

امین، درستکار، و رجوع به راستکار و درستکار شود

لغت نامه دهخدا

استقران

(مَ دُ شِ /شُ مَ / مُ)

توانستن کاری را.

لغت نامه دهخدا

استیقان

(مِ اَ کَ)

استیقان چیزی یا بچیزی، بتحقیق دانستن آنرا. بی گمان شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). بی گمان دانستن. بیقین دانستن. بیقین داشتن. بیقین کردن. یقین.

لغت نامه دهخدا