- رابه (رابْ بَ)
زن پدر. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
معنی رابه - جستجوی لغت در جدول جو
- رابه (بَ)
خرابه ای است در سوریه در ایالت بلقای و در 75هزارگزی شمال شرقی قدس. در زمانهای گذشته مرکز معابی ها بود و به رباط معاب شهرت داشت در دوره رومیان تعمیر شد و به ’آکروپلیس’ موسوم گردید پاره ای از ستونهای آن باقی است. (از قاموس الاعلام ترکی)
نهری است در لهستان در ناحیه گالیسی که از شمال کوههای کارپات سرچشمه میگیرد و بسوی شمال شرقی جریان می یابد و بعد از طی مجرایی بطول 130 هزارگز (130 کیلومتر) برودخانه ویستول میریزد. (ازقاموس الاعلام ترکی)
قصبه ای است در جزیره صقلیه. (معجم البلدان)
نهری است در لهستان در ناحیه گالیسی که از شمال کوههای کارپات سرچشمه میگیرد و بسوی شمال شرقی جریان می یابد و بعد از طی مجرایی بطول 130 هزارگز (130 کیلومتر) برودخانه ویستول میریزد. (ازقاموس الاعلام ترکی)
قصبه ای است در جزیره صقلیه. (معجم البلدان)
- رابه
مادراندر زن پدر. مونث راب: زن پدر زن بابا مامندر
- رابه ((بِّ))
مادراندر، زن پدر
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
وسیلۀ نقلیۀ چرخ دار که بیشتر برای حمل و نقل بار به کار می رود، گردونه، گاری
ارابۀ جنگی: گردونه یا وسیله ای که در جنگ به کار می رود مانند تانک، زره پوش
ارابۀ جنگی: گردونه یا وسیله ای که در جنگ به کار می رود مانند تانک، زره پوش
(دَرْ را بَ / بِ)
لغت نامه دهخدا
درابه. تخته ای است که آسیابانان در پیش آب گذارند تا آب بطرف دیگر نرود و آن را دردابه و دررادۀ آسیا نیز گویند. (لغت محلی شوشتر)
(تِ بَ / بِ)
لغت نامه دهخدا
طعامی که آب بیش از حد در آن کرده باشند. با آبی بسیار، در حالی که کمی آب مطلوب است. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)
(خَ بَ / بِ)
لغت نامه دهخدا
ویرانه. جای آباد که ویران شده باشد. (از ناظم الاطباء) :
از مدرسه برنخاست یک اهل دلی
ویران شود این خرابه دارالجهل است.
(منسوب به خیام).
ز بی حرزی در آن خاک خرابه
مسلمان پخته کافر خورده تابه.
نظامی.
گر اهل معرفتی دل در آخرت بندی
نه در خرابه دنیا که محنت آباد است.
سعدی.
کیمیاگر ز غصه مرده و رنج
ابله اندر خرابه یافته گنج.
سعدی.
رخت خود در خرابه ای بردم
زآن دل افسردگان بیفسردم
نسختم را در اوج نبود
وز خرابی بر اوخراج نبود.
اوحدی مراغه ای.
، آثار و نشانه هایی که علامت آبادانی جایی بوده است. (ناظم الاطباء) ، ملک غنیم. (ناظم الاطباء) (آنندراج)
از مدرسه برنخاست یک اهل دلی
ویران شود این خرابه دارالجهل است.
(منسوب به خیام).
ز بی حرزی در آن خاک خرابه
مسلمان پخته کافر خورده تابه.
نظامی.
گر اهل معرفتی دل در آخرت بندی
نه در خرابه دنیا که محنت آباد است.
سعدی.
کیمیاگر ز غصه مرده و رنج
ابله اندر خرابه یافته گنج.
سعدی.
رخت خود در خرابه ای بردم
زآن دل افسردگان بیفسردم
نسختم را در اوج نبود
وز خرابی بر اوخراج نبود.
اوحدی مراغه ای.
، آثار و نشانه هایی که علامت آبادانی جایی بوده است. (ناظم الاطباء) ، ملک غنیم. (ناظم الاطباء) (آنندراج)
(خَ بِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از بخش بستان شهرستان دشت میشان. واقع در هشت هزارگزی باختری بستان و سه هزارگزی جنوب راه اتومبیل رو بستان به نکه. خراب ناحیه ای است واقع در دشت که گرمسیر و دارای 1500 تن سکنه عربی زبانست. دهکدۀ مزبور از رود خانه کرخه و نهر هوفل مشروب میشود و محصولاتش: غلات، برنج و لبنیات می باشد. اهالی بکشاورزی و صید ماهی و طیورو گله داری گذران می کنند و از صنایع دستی حصیر می بافند. این ده یک دبستان دارد و ساکنین آن از طایفۀ عشایر سواعد هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
(خَرْ را بَ)
لغت نامه دهخدا
مغاکچۀ سرین. (از منتهی الارب) ، سوراخ سوزن. (از ناظم الاطباء) ، ج ، خارب. (منتهی الارب)
(خُ بَ)
لغت نامه دهخدا
رسن از پوست درخت، مغاکچۀ سرین. (از منتهی الارب) (از تاج العروس) ، سنگی پهن که در آن سوراخ کرده رسن استوارکنند، سوراخ سوزن. (از منتهی الارب)
(خُ بَ / بِ)
لغت نامه دهخدا
آبی که از استخر و تالاب تراوش کند، جویی که از استخر بجهت زراعت کنند، نام بیخی است. (از ناظم الاطباء)
(اَ را / اَرْ را بَ / بِ)
لغت نامه دهخدا
گردون. (برهان قاطع). گردونه. بارکش. گاری. گردون که از چوب سازند و بر آن بار کشند. صاحب بهار عجم گوید که ارابه به الف و بای موحده و عرابه به عین مهمله و بای موحده هر دو غلط است آنچه بتحقیق پیوسته صحیح عراده به عین مهمله و دال مهمله است. مؤلف غیاث اللغات گوید که چون در برهان و جهانگیری غرده به فتح غین معجمه و دال مهمله بمعنی گردون چوبی نوشته است به این دلیل غراده صحیح باشد بفتح غین معجمه مزید علیه غردۀ مذکور و اینچنین زیادت الف در فارسی بسیار آمده و بقول برهان که اهل لسان است دریافت میشود که ارابه بمعنی گردون لفظ علیحده است. (غیاث) :
سکندر بفرمود تا جاثلیق
بیاورد ارابه و منجنیق
بیک هفته بستد حصار بلند
(منسوب به فردوسی).
پی فرش درگاه او با ارابه
همی آورد سنگ مرمر شکوفه.
میلی.
روزی که بر ارابه سوارند دلبران
در دلبریست از همه این شوخ پیشتر.
سیفی، آنچه بدان آتش گیرند مانند سوخته و جز آن. (منتهی الارب)
سکندر بفرمود تا جاثلیق
بیاورد ارابه و منجنیق
بیک هفته بستد حصار بلند
(منسوب به فردوسی).
پی فرش درگاه او با ارابه
همی آورد سنگ مرمر شکوفه.
میلی.
روزی که بر ارابه سوارند دلبران
در دلبریست از همه این شوخ پیشتر.
سیفی، آنچه بدان آتش گیرند مانند سوخته و جز آن. (منتهی الارب)
(قَ لَ / لِ نِ)
لغت نامه دهخدا
کسی را بگمان افکندن. بگمانی افکندن. (تاج المصادر بیهقی). بگمان انداختن. در شک افکندن.
درشکه، دلیجان، کالسکه، گاری، گردونه
بیغوله، مخروبه، ویران ها، ویرانه
متضاد: معمور، آباد، آثار، نشانه
متضاد: معمور، آباد، آثار، نشانه
اگر در خواب ببینید که خانه شما خراب است مالتان از دست می رود ولی اگر ببینید که در خانه ای خراب یا خرابه ای راه می روید که به شما تعلق ندارد به انحراف کشیده می شوید و به اعمال ناصواب دست می زنید. مثلا رشوه می گیرید، دروغ می گویید، یا برای پیش بردن کارهایتان به فریب و نیرنگ متوسل می شوید. اگر از خرابه در خواب بیرون بیایید بهتر از این است که وارد خرابه شوید. اگر در خرابه سگی دیدید و شما نیز در همان خرابه بودید دوستی وفادار به شما زیان می رساند و شما را به گمراهی می کشاند. اگر در خواب دیدید که در خرابه ای هستید و آنجا گربه ای هم هست زنی باعث فساد و تباهی شما می شود. اگر در خانه آباد و سالم و مرتب به دنبال گربه به درون خرابه دویدید کار شما خراب می شود و مال خود را برای زن یا به وسوسه او تباه می کنید. اگر در خواب دیدید که جایی را به دست خود خراب می کنید مال و آبروی خود را تواما از دست می دهید و اگر دیدید خرابی را آباد می کنید تعبیر خلاف این است. اگر دیواری را خراب کردید به دوستی لطمه می زنید که حامی و پشتیبان شماست و اگر اتاقی را خراب کردید به خانواده خود زیان می رسانید. اگر پله ها را خراب دیدید و شما بالای پلکان بودید احتمال سقوط شما هست و اگر پله ها خراب بود و شما خود را پایین پله ها یافتید راه تعالی شما مسدود است و خواب شما می گوید نمی توانید ترقی کنید.
جنگل و زمین غیرآباد، خراب است