معنی ذیوفیلس - جستجوی لغت در جدول جو

ذیوفیلس

لغت نامه دهخدا

عفص. (فهرست مخزن الادویه)

(یُ فَ طُ)

دانشمند ریاضی و او را کتابی بوده است در جبر و مقابله که قسطا ابن لوقا البعلبکی آنرا ترجمه و ابوالوفای بوزجانی تفسیر و شرح کرده است. ذیوفنطس. یونانی اسکندرانی. ابن القفطی گوید: فاضلی کامل و مشهور زمان خویش و مشتهر بواسطۀ تصنیف خود است. وتصنیف وی در صناعت جبر باشد و آن کتابی مشهور و مذکور است که بعربی نقل کرده اند و پایۀ عمل اهل این صناعت بر این کتاب است و چون بیننده در وی تبحر کند داند که این کتاب در این نوع دریائی است - انتهی. ظاهراً این نام مصحف ذیونس باشد. و ذیونس عالم ریاضی و منجم یونانی است. و در مأئه چهارم میلادی میزیسته است. از تاریخ حیات وی اطلاعی در دست نیست و از او شرح عناصر اقلیدس بر جای مانده است و نیز یادداشت هائی راجع به آراطس که با آثار اراطس بطبع رسیده. و نیز ذیلی به قانون شاهی بطلمیوس وجداولی نجومی که در 1822 و 1824 میلادی در پاریس بطبع رسیده است و شروحی در یازده کتاب بر مجسطی بطلیموس. ودختر او همای هیپاتی فیلسوف مشهور است که عیسویان به تعصب دینی وی را بکشتند. (عیون الانباء ج 1 ص 245 س 14). و رجوع به تاریخ الحکمای قفطی ص 110 و 184 شود

لغت نامه دهخدا

ذوفلس

(فَ)

خداوند پشیزه. درم دار. صاحب فلس. حیوان فلس دار چون اکثرماهیان. و مورچه خوار و تاتو. و بزمچه (کروکدیل)

لغت نامه دهخدا

ذی فلس

یوندار (یون فلس) دارای پشیزه (ماند ماهیان و تمساحان)

فرهنگ لغت هوشیار

ذوفلس

دارای پشیزه (ماند ماهیان و تمساحان)

فرهنگ لغت هوشیار

معنی ذیوفیلس - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما