- ذی
صاحب، دارای، دارنده مثلاً ذی جاه، ذی حیات
معنی ذی - جستجوی لغت در جدول جو
- ذی
ذو، در حال جر، جائنی رجل ذومال، رایت رجلا ذامال، مررت برجل ذیمال، خداوند، صاحب، دارای، مالک، و در تداول فارسی: ذی حیات و ذی علاقه و ذی حق، و ذی فن و ذی فنون و ذی مکرمت و ذیجلالت و ذی رفعت و ذی نبالت ومسرت و ذی قیمت و امثال آن آرند در هر سه حال رفعی و نصبی و جری و غلط نیست چه در فارسی عوامل رفع و نصب وجر نباشد جز این که مضاف الیه ذی در جملۀ عربی باشد که در فارسی بکار برده باشند، که در آن حال رعایت قواعد عربی ضروری باشد: چنانکه گوئی: در حدیث است که: کل امرذی بال لم یبداء ببسم اﷲ فهو ابتر، و غیره
اسم اشارۀ قریب است، هذی، هذه، این زن
اسم اشارۀ قریب است، هذی، هذه، این زن
- ذی
صاحب، دارنده
- ذی
دارنده، خداوند، صاحب. در فارسی بیشتر ذی گفته می شود و درست است زیرا در فارسی عوامل رفع، نصب و جر نیست مانند، ذی حیات، ذیحق، ذیجاه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پستان آلای آمیزه ای سرگین و خاک که برپستان مالند تابچگان از شیر خوردن باز مانند
دم روباه چاو سر از گیاهان گیاهی است از تیره گندمیان که شباهت کامل به یولاف (دو سر) دارد. انساج این گیاه در طب قدیم اکثرمراتع نیمکره شمالی و در مناطق معتدل میروید و جزو گیاهان خوب مرتع است
اسپرک سپید از گیاهان یکی از گونه های اسپرک که آنرااسپرک سفید و سمسم بری نیز گویند
دم موشی دم روباه از گیاهان یکی از گونه های دنب الثعلب که آنرا دانه قناری نیز گویند
پس از این، بعد، سپس، در پائین، در ذیل در ذیر در پایین، بعد از ین کمی بعد سپس. در زیر پیرامون، پس از این سپس
