معنی ذوفایش - جستجوی لغت در جدول جو

ذوفایش

لغت نامه دهخدا

آنکه همواره شرایط وفا را به جا می آورد، وفادار، باوفا

(رَ یِ)

رواج فروش اسباب و متاعهای باقیمت که بسهولت فروخته شوند. (ناظم الاطباء). روایی و سهولت در فروش امتعه و اثاث پرقیمت. (از اشتینگاس)

لغت نامه دهخدا

وفایی

(وَ)

از جملۀ شعرای سلطان مغفور (سلطان یعقوب خان) است و شخصی صاحب مروت و وفاست. این مطلع از اوست:
جامۀ ماتمیان خلعت نوروز من است
مایۀ بزم و طرب بخت بدآموز من است.
(از مجالس النفایس ص 301)
حسین. مؤلف لغت نامه ای به فارسی است

لغت نامه دهخدا

ذوراش

جمل ٌ ذوراش، شتر بسیار موی

لغت نامه دهخدا

ذورای

خداوند رای: و او ’جمیل بن معمر’ مردی بود عاقل و ذورای و حافظ، (تفسیر ابوالفتوح رازی ص 295)

لغت نامه دهخدا

ذوایب

(ذَ یِ)

ذوائب. جمع واژۀ ذوابه. گیسوها. مویهای پیش سر. علاقه ها، بلندترین و بهترین چیزها

لغت نامه دهخدا

ذوفار

حصاری است از اعمال ذمار به یمن

لغت نامه دهخدا

ذوفان

مرگ، هلاک، زهر هلاهل و کشنده، سم مهلک، ذأفان

لغت نامه دهخدا

ذوهاش

موضعی است در شعر شمّاخ:
فأیقنت أن ذاهاش منیتها،
و زهیر گوید:
عفا من آل فاطمه الجواء
فیمن فالقوادم فالحاء
فذوهاش فمیث عریتنات
عفتها الریح بعدک و السماء
روشنایی، و آن شهری میباشد که به شمال شکیم در مرز و بوم افرائیم واقع است، (قاموس کتاب مقدس)

موضعی است در شعر شمّاخ:
فأیقنت أن ذاهاش منیتها،
و زهیر گوید:
عفا من آل فاطمه الجواءُ
فیمن فالقوادم فالحاءُ
فذوهاش فمیث عریتنات
عفتها الریح بعدک و السماء
روشنایی، و آن شهری میباشد که به شمال شکیم در مرز و بوم افرائیم واقع است، (قاموس کتاب مقدس)

لغت نامه دهخدا

فایش

(یِ)

وادیی در خاک یمن. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

ذوفائش

(ءِ)

حمیری. یکی از تبابعه است

لغت نامه دهخدا

لوفاین

به یونانی شکوفۀ حماحم است. (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا