- ذوفائش(ءِ)
حمیری. یکی از تبابعه است
معنی ذوفائش - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(یِ)
لغت نامه دهخدا
یزید. مکنی به ابی سلامه ازبنویحصب. یکی از اذواء یمن. و این همان ابو سلامه است که اعشی در قصائد خویش او را میستاید. (المرصع)
موضعی است در شعر شمّاخ:
فأیقنت أن ذاهاش منیتها،
و زهیر گوید:
عفا من آل فاطمه الجواء
فیمن فالقوادم فالحاء
فذوهاش فمیث عریتنات
عفتها الریح بعدک و السماء
روشنایی، و آن شهری میباشد که به شمال شکیم در مرز و بوم افرائیم واقع است، (قاموس کتاب مقدس)
فأیقنت أن ذاهاش منیتها،
و زهیر گوید:
عفا من آل فاطمه الجواء
فیمن فالقوادم فالحاء
فذوهاش فمیث عریتنات
عفتها الریح بعدک و السماء
روشنایی، و آن شهری میباشد که به شمال شکیم در مرز و بوم افرائیم واقع است، (قاموس کتاب مقدس)
مرگ، هلاک، زهر هلاهل و کشنده، سم مهلک، ذأفان
حصاری است از اعمال ذمار به یمن
(ذَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ ذؤآبه. ناصیه یا منبت موی برناصیه. گیسوها و موهای پیش سر. گیسوان:
معنبر ذوائب معقد عقایص
مسلسل غدائر سجنجل ترائب.
حسن متکلم.
، آن قسمت ها از نعل که بزمین ساید: بای ّمکان لم اجرّ ذؤآبتی، برترین و بالاترین و بهترین قسمت چیزی: ذوائب الجبل: و ناره ساطعهالذوائب. و من الذنائب لا من الذوائب، پاره های پوست آویخته از پالان، شریفتر و ارجمندتر جزو و عضو چیزی: هم ذوائب قومهم و هم ذوائب العزّ و الش-رف.
- ذوائب برنیس یا ذوائب برنیک، صورتی از صور فلکی نیم کرۀ شمالی میان صورت اسد و العواء و آن دارای 9 کوکب مزدوج (مثنی) و یک کوکب مثلث است
معنبر ذوائب معقد عقایص
مسلسل غدائر سجنجل ترائب.
حسن متکلم.
، آن قسمت ها از نعل که بزمین ساید: بای ّمکان لم اجرّ ذؤآبتی، برترین و بالاترین و بهترین قسمت چیزی: ذوائب الجبل: و ناره ساطعهالذوائب. و من الذنائب لا من الذوائب، پاره های پوست آویخته از پالان، شریفتر و ارجمندتر جزو و عضو چیزی: هم ذوائب قومهم و هم ذوائب العزّ و الش-رف.
- ذوائب برنیس یا ذوائب برنیک، صورتی از صور فلکی نیم کرۀ شمالی میان صورت اسد و العواء و آن دارای 9 کوکب مزدوج (مثنی) و یک کوکب مثلث است
جمل ٌ ذوراش، شتر بسیار موی
