معنی ذوظلیم - جستجوی لغت در جدول جو

نام وادیی است بحجاز و در اشعار عرب بسیار از آن یاد شده است:
و ایاه عنی الابوصیری فی بردته
امن تذکر جیران بذی سلم.
(تاج العروس).
و خواجه شمس الدین محمد حافظ قدس سره العزیز نیز در غزلهای خود این نام آورده است:
مالسلمی و من بذی سلم
این جیراننا و کیف الحال.
بشری اذا السلامه حلت بذی سلم
ﷲ حمد معترف غایه النعم.
و رجوع به ذی سلم شود، موضعی است. (منتهی الارب) ، شهری است. (منتهی الارب) :
ایا حرجات الحی حیث تحملوا
بذی سلم لاجاد کن ربیع.
مجنون (عیون الاخبار ج 1 ص 261).
و در معجم البلدان آمده است: نام وادیی است که بذنائب پیوندد. ذنائب بر راه بصره به مکه زمینی است بنی البکاء را

لغت نامه دهخدا

ذوظلف

(ظِ)

رجوع بذوات الاظلاف شود

لغت نامه دهخدا

ذوعلم

(عِ)

صاحب علم. خداوند دانش: و انه لذو علم لما علمناه ولکن اکثر الناس لایعلمون. (قرآن 12 / 68) ، و بدرستی که او ’یعقوب’ صاحب علمی بود که آموخته بودیم او را ولیکن بیشترمردم نمیدانند. (تفسیر ابوالفتوح ج 3 ص 143). و باز در همان سوره ضمن آیۀ 72 آمده است: و فوق کل ذی علم علیم، و بالای هر خداوند علمی دانائی است. (ایضاً)

صاحب علم. خداوند دانش: و انه لَذو علم لما علمناه ولکن اکثر الناس لایعلمون. (قرآن 12 / 68) ، و بدرستی که او ’یعقوب’ صاحب علمی بود که آموخته بودیم او را ولیکن بیشترمردم نمیدانند. (تفسیر ابوالفتوح ج 3 ص 143). و باز در همان سوره ضمن آیۀ 72 آمده است: و فوق کل ذی علم علیم، و بالای هر خداوند علمی دانائی است. (ایضاً)

لغت نامه دهخدا

تظلیم

(بُ)

ظالم خواندن. (تاج المصادر بیهقی). به ظلم نسبت کردن کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ظلیم

(ظَ)

وادیی است در نجد:
من دیار کأنهن رسوم
لسلیمی برامه فتریم
اقفر الخب ّ من منازل اسما -
ء فجنبا مقلص فظلیم.
ابودؤاد الایادی (از معجم البلدان)
الظلیم، آخرالنهر. نام ستاره ای از قدر اول بیرون صورت نهر

لغت نامه دهخدا

ذوظلامه

(ظَلْ لا مَ)

قریه ای است از قراء بحرین

لغت نامه دهخدا

ذوظلین

(ظِلْ لَ)

دارای دو سایه. بلد ذوظلین، مقابل بلد ذوظل، در اصطلاح اهل هیئت آن است که سایۀ مستوی مقیاس در بعض ایام بسمت شمال و دربعضی بسمت جنوب باشد

لغت نامه دهخدا

ذوظلم

(ظَ لَ)

در تاج العروس آمده است: و من المجاز (لقیئه أدنی ظلم محرکه) کما فی الصحاح (أو) أدنی (ذی ظلم) و هذه عن ثعلب ای (أول کل شی ٔ) و قال ثعلب اوّل شی ٔ سد بصرک بلیل أو نهار (أو حین اختلط الظلام أو أدنی ظلم القرب أو القریب) الاخیرنقله الجوهری عن الاموی (والظلم محرکه الشخص) قاله ثعلب و به فسر ادنی ظلم و أدنی شبح قاله المیدانی

لغت نامه دهخدا

ذوهزیم

(هَُ زَ)

شهریست به یمن

لغت نامه دهخدا

ذوالید

(ذُلْ یَ)

متصرف. (فقه) آنکه بالفعل شی ٔ متنازع فیه را در دست و حیازت خویش دارد اعم از آنکه مالک واقعی باشد یا نه

لغت نامه دهخدا

روجلیم

شهری است در اراضی جلعاد که برزلای بدانجا منسوب بود. (قاموس کتاب مقدس)

لغت نامه دهخدا

ذوسلام

(سَ / سِ)

و بضم سین هم گفته اند، از مواضع نجدیه است. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

ذوسحیم

(سُ حَ)

نام موضعی است و تبع آنگاه که بدانجا فرود آمده بود او را پسری آمد و نام آن پسر ذوسحیم نهاد. (حاشیۀ المرصع از هشام)

لغت نامه دهخدا

ذورلیه

در عیون الانباء ذیل (طبقات الاطباء الاسکندرانیین و من کان فی ازمنتهم من الاطبا النصاری و غیرهم) در ترجمه یحیی النحوی آمده است: و قام بعد مرقیان الملک اسطیریوس الملک فاعتل هذا الملک عله شدیده صعبه و ذلک من بعد سنتین من حرم اوتوشیوس المذکور فدخل علی الملک و عالجه و برا من علته فقال له الملک سلنی کل حاجه لک فقال له اوتوشیوس حاجتی الیک یا سیدی ان اسقف ذورلیه وقع بینی و بینه شر شدید و بغی علی و قوی عزم افلابیانوس بطریرک القسطنطینیه و حمله علی ان جمع لی سونذس ای مجمع و حرمنی ظلما و عدوانا فحاجتی الیک یا سیدی ان تجمع لی جمعا ینظرون فی أمری فقال له الملک انا افعل لک هذا انشاء الله تعالی فارسل الملک الی دیسقوروس صاحب الاسکندریه و یوانیس بطرک انطاکیه فامرهم ان یحضروا عنده فحضر دیسقوروس ومعه ثلاثه عشر اسقفا و ابطاء صاحب انطاکیه و لم یحضروا امر الملک لدیسقورس ان ینظر فی امر أوتوشیوس و ان یحله من حرمه علی ای الجهات کان و قال له متواعدا انک ان حللته من حرمه ابربک بکل بر و احسنت الیک غایهالاحسان و ان لم تفعل ذلک قتلتک قتلا ردیئا فاختار لنفسه البر علی القتل فعمل له مجلسا هو و هؤلاء الثلاثه عشر اسقفا و من حضرمعه ایضاً فحسنوا قصته و حلوه من حرمه و خرج اسقف ذورلیه و اصحابه و انصرفوا من القسطنطینیه و قد خلطوا رأی الکنیسه و بهذا السبب کان تعصب دیسقوروس لاوتوشیوس المذکور المعروف بیحیی النحوی و مات مخالفا لمذهب الروم (عیون الانباء ص 105 ج 1)

لغت نامه دهخدا

ذوخلیل

(خَ)

لقب یکی از ملوک حمیر است

لغت نامه دهخدا

تظلیم

ستمکار خواندن ستمگر دانستن

فرهنگ لغت هوشیار

ظلیم

ستمدیده، مظلوم

فرهنگ لغت هوشیار

ذوالید

چیره دارنده

فرهنگ لغت هوشیار

ذو ظلین

دو سایه دار

فرهنگ لغت هوشیار

ذوظلین

دارای دو سایه، آنست که سایه مستوی مقیاس در بعضی ایام به سمت شمال ور در برخی دیگر به سمت جنوب باشد مقابل ذوظلل

فرهنگ لغت هوشیار

ذوظلف

دارای سمهای شکافته، جانورانب که دارای سمهای شکافته هشتند بعبارت دیگر زوج سمانی را گویند که دارای دو سم هستند مانند گاو و گوسفند و بزو آهو و گوزن سم شکافتکان

فرهنگ لغت هوشیار

ظلیم

((ظَ))

شترمرغ نر

فرهنگ فارسی معین

ظلیم

مظلوم، ستمدیده، بسیار ستمگر

فرهنگ فارسی معین

لولیم

آفتابه، ابریق، قدیمی

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی ذوظلیم - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما