معنی ذوحفیظه - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

نگهداری و بازداشت از ناروا، حمیت، غضب، خشم

(حُ دَ لَ)

نام قبیله ای بشهر حدیله به یمن و ابی ابن کعب ازاین قبیله است

(حَ لَ)

ذوحفل

(حِ)

پرهیزنده از ناروا

(حَ ظَ)

بازداشت از ناروا، حمیت، کینه و خشم. (مهذب الاسماء). خشم. (منتهی الارب). خشم و آزار، طبیعت. ج، حفائظ

خشم غضب، خنگ و نبرد